عبدرب ابادى دام فضله ان كرامت را به عباراتى نغز و بياناتى ظريف موشّح فرمود و عقائل كلمات نفيسه را در آن تشكيل كرده زينت داد و به جهت داعى عاصى فرستاد ؛ از آنكه داعى جناب مشار اليه را حاوى فنون ادب و جامع طرائف عرب مى داند بعباراتها آن را مى نگارند ^۱ .
15. مير سيد محمد شمس الادباء، واعظ تهرانى دو قصيده عربى وفارسى از وى در مدح حضرت عبدالعظيم عليه السلام و تعريف از كتاب جنة النعيم نقل كرده و مى گويد:
جناب مستطاب شمس فلك الفصاحة وبدر سماء البلاغة، سيّد الادباء و طراز الأولياء، نور الفؤاد و قدوة السّاداة الامجاد، المولى الاوحد الامجد، آقا مير سيّد محمّد مشهور به شمس الادباء ـ ادام اللّه افضاله و ابقاه ـ ، الحق لسان اين عبد ذليل از ثناء و مدح اين سيّد جليل كليل است و مقالات نظميّه ايشان از عربى و فارسى اقوى دليل ^۲ .
16. حاج مير سيد على اخوى، قطعه اى از اشعار فارسى وى را مؤلف در خاتمه جنة النعيم آورده و او را چنين توصيف مى كند:
جناب سيّد جيّد قدوه اهل الفضل والاخلاص و انسان الخاص، مولى الابرار و وعاء الاسرار، السّالك فى مسالك الصّدق والصّفاء، والناهج فى مناهج الودّ والوفاء، المجاهد الوفى، والمؤيّد الصفى، صفوة السّادات المشهور بالاخوى الحاج مير سيّد على ـ زاده اللّه شوقاً وقاده عشقاً ـ... الحق شايسته است بر اين ذهن نقّاد و طبع وقّاد رشك بردن و وجود شريفش را غنيمت شمردن ^۳ .
17. آقا ميرزا ابوالفضل، اشعارى عربى از وى در خاتمه جنة النعيم نقل شده، و