اين سه بيت از عالى جناب وحيد الشعراء وفريد الظرفاء حسّان الشعر آقا ميرزا حيدر على ـ محرّر شرعيّات ـ المتخلّص بثريّا در مدح اين بزرگوار و تاريخ كتاب بداهةً شنيده شده ^۱ .
21. حاج ميرزا محمد حسن شيرازى، واعظ تهرانى مسائلى فقهى از وى پرسيده و چنين مى نگارد:
اين اوقات از سركار حجة الاسلام شمس فلك سيادت و الفقاهه آقاى حاجى ميرزا محمّد حسن شيرازى ـ متّع اللّه المسلمين بوجوده و لقائه وبقائه ـ داعى مسائلى سؤال نموده از آن جمله: آيا جايز است با نماز قضاء كه بر ذمه مكلّف است نماز زيارت و مستحبّى بخواند ؟ جواب مرقوم فرمودند به خطّ شريف خودشان كه موجود نزد داعى است ^۲ ...
22. سيد محمدباقر خوانسارى صاحب روضات الجنات، مؤلف از وى و كتابش «روضات الجنات» به بزرگىِ فراوان ياد كرده چنين مى گويد:
در اين اوقات كه داعى مشغول بودم، كتاب «روضات الجنّات» كه از مؤلّفات عالم متبحر معاصر، آقاميرزا محمّد باقر، خلف رشيد سديد مرحوم مبرور ميرزا زين العابدين خوانسارى است كه از دار السّلطنه اصفهان به طهران آوردند الحقّ در اين زمان اين كتاب را نعمتى عظيم يافتم ^۳ ...
23. آقا ميرزا ابوالقاسم امام جمعه، كه در زمان حيات مؤلف، دار فانى را وداع گفته است.
كجورى در ايام جوانى از او بهره برده و چنين مى نويسد:
آنچه داعى در ايام صبا و شباب خاطر دارد در مسجد شاه طهران مدرسى