شخصيت علمى و معنوى حضرت عبدالعظيم عليه السلام

زهرا موسوى

مقدمه:

همان طور كه مى دانيم جاويد ماندن مقدسات مذهبى و نفوذ روحى بزرگان دين و دانش كه چراغ راه هدايت و تقوى و پيشرفت و تكامل در هر جامعه اى مى باشند، عصاره يك عمر تلاش و كوشش همراه تعاليم پرارج اخلاقى و انسانى است كه همواره سبب نجات و فلاح و رستگارى جوامع بشرى گرديده است. و رجال و مشاهير علمى و دينى و فلاسفه و دانشمندان و شعرا و عرفا هر يك به سهم خود در اين كاروان تمدن بشرى سهم بزرگى داشته، و شناخت اين ستارگان درخشنده آسمان تمدن علم و ادب و فنون و هنر لازمه بنى نوع بشر خاصه نسل نو و دانش پژوهان و دانش دوستان و دانشگاهيان مى باشد.
بيان افكار و عقايد علما هر زمان تابع محيط مادى و معنوى دوره خودشان مى باشد، اين است كه گاهى اوقات داورى و قضاوت درباره بعضى از آداب و سنن و يا عقايد و يا موضوعى بسيار مشكل و پيچيده مى شود و چه بسا آن قضاوت صحيح از آب در نيايد. آثار علمى و عرفانى و فلسفى و دينى علماى هر عصر مستلزم شناخت وضع كلى و سياسى و اجتماعى آن دوره مى باشد كه آن عالم در آن دوره زندگى مى كرده است.