زندگينامه حضرت عبدالعظيم الحسنى و جايگاه آن بزرگوار در ديدگاه ائمه عليهم السلام

بر طبق شجره نامه نسب حضرت عبدالعظيم، از نوادگان زيد فرزند امام حسن مجتبى عليه السلام مى باشد. اين مرد شريف و بزرگوار از مشايخ حديث و از زهاد و عباد زمان خود بود.
ايشان به محضر سه تن از ائمه معصومين عليهم السلام رسيده و آنان را درك نموده و از آنها نقل حديث فرموده است. و با بزرگان شيعه و در درجه اول معاشرت داشته است و با عدّه كثيرى از اصحاب امام جعفر صادق عليه السلام ، امام كاظم عليه السلام و امام رضا عليه السلام حشر و نشر داشته است.
كنيه حضرت عبدالعظيم عليه السلام ملقّب به سيدالكريم با كنيه ابوالقاسم فرزند على بن حسن، فرزند حسن بن زيد، فرزند زيد بن امام حسن، فرزند على بن ابيطالب عليه السلام مى باشند.
بنا به نوشته شيخ جواد بن مهدى لاريجانى در كتاب الخصائص العظيميه ولادت آن حضرت به سال 173 هجرى قمرى در مدينه واقع شده است.
آن حضرت در مسائل دين آشنا و آگاه، و به معارف مذهبى و احكام قرآن شناخت و معرفت وافرى داشته و حقايق اسلام را خوب درك مى كردند.
حضرت عبدالعظيم عليه السلام اخبار و احاديث فراوانى از امام جواد عليه السلام و امام هادى عليه السلام روايت نموده اند.
شيخ صدوق در كتاب امالى در ضمن حديث عرض مى فرمايند:
هنگامى كه حضرت عبدالعظيم عليه السلام خدمت امام هادى عليه السلام مشرف شده و عقايد خود را اظهار نمودند. امام هادى7 فرمودند: تو از دوستان ما هستى.
ابو حماد رازى روزى خدمت حضرت هادى عليه السلام رسيده و از آن حضرت مسأله اى را پرسيد و هنگام خروج از محضر مبارك آن امام همام فرمودند: ابو حماد رازى هر گاه مشكلى برايت پيش آمد آنها را از حضرت عبدالعظيم عليه السلام بپرس و سلام مرا هم به او برسان.