جدّ پنجم

[ جدِّ پنجمِ] امام زاده طاهر، يحيى بن حسين است، كه مصاحب امام موسى كاظم عليه السلام بود، و گفته اند بعد از آن بزرگوار توقّف نمود و به سايرين از امامان قائل و معتقد نگرديد.
و مادرش خديجه دختر عمر اشرف كه پسر على بن حسين عليه السلام ـ امام زين العابدين ـ است و يحيى بن حسين كه جد ششم است دو برادر داشت: عبداللّه بن حسين و قاسم بن حسين.
و يحيى را شش پسر است:
اول قاسم بن يحيى و ابو جعفر نسابه گفته است: فُرعُل بضمن فا و عين از نسل و عقب او است.
دوم، محمّد بن يحيى قاضى است و اعقاب وى بسيار است و نقابت و امارت حاج در احفاد وى وافر است.
سوم حسين بن يحيى زاهد است.
چهارم، حمزة بن يحيى است و محمّد اسود، شاعر منسوب به اوست.
پنجم، يحيى بن يحيى است و از وى اعقاب وى بسيارند: جعفر بن يحيى، قاسم بن يحيى، ابراهيم بن يحيى، موسى بن يحيى، حسن بن يحيى، طاهر بن يحيى، عباس بن يحيى، حسين بن يحيى، على بن يحيى.
ششم، عمر بن يحيى است و پسر عمر بن يحيى گويا از ائمه زيديّه بوده است، از آن كه در سال دويست و پنجاه هجرى بر مستعين باللّه خروج كرد و اسم وى يحيى بن عمر بن يحيى است و يحيى همان است كه در سامره شكايت از كثرت قرض در نزد وصيف تُرك، نمود و خواهش كرد به مستعين بگويد تا قرض او را بدهد، وى اعتنايى نكرد. ناچار به كوفه آمد و جمعى را دعوت كرد علاوه از هفتاد هزار درهم از