مدفون شد و از عمرش سى و پنج سال گذشت؛ و فاطمه دختر امام حسين عليه السلام كه زوجه او بود، يك سال بر قبر وى خيمه زد و گريست. عاقبت نداى هاتفى شنيد كه گفت: هل وجَدوا افقدوا يعنى: آن را كه گم كردند آيا يافتند؟ ديگرى در جواب گفت: بل يَئِسوا فانقلبوا؛ يعنى: مأيوس شدند و برگشتند. بعد از شنيدن اين، از سر قبر برخواست و به عبد الرحمن بن عمرو بن عثمان ابن عفان شوهر كرد و محمّد ديباج از وى متولد شد. ^۱ پس به طريق، تحقيق اين امام زاده حسن، حسن مثنى نيست.
خلاصه؛ در كتاب منتقلة الطالبيّه نقل كرده است: از مدفونين رى حسن امير است، كه نسب را به حسن امير، پسر زيد بن حسن عليه السلام بن على بن ابى طالب عليه السلام مى رساند، كه جد دوم حضرت عبدالعظيم است و تفصيل حال او را نوشتم.
عبارت كتاب مذكور اين است: بالرّى الحسن امير ابن ابى عبداللّه محمّد عزيز ابن احمد الخطيبي ابن الحسن أبي جعفر ابن هرون ابن اسحاق الكوكبي ابن الحسن الأمير ابن زيد ابن حسن ابن علي بن ابى طالب عليه السلام . ^۲
به عبارت ديگر، شش پشت نسب را به حسن بن زيد، جدّ دوم حضرت عبدالعظيم مى رساند و به هشت پشت به حضرت امام حسن عليه السلام مجتبى مى رسد.
پس بنابراين بيان؛ امام زاده حسن ملقب به امير است، مانند جد بزرگوارش و حسنى است و اسحق كوكبى كه فرزند حسن بن زيد است، كنيه اش ابو الحسن است؛ و او را كوكبى خواندند به جهت اين كه سفيدى بر سياهى چشم وى بود، مانند كوكب.
* * *
بدان؛ فرزندان حسن بن زيد بن حسن عليه السلام بسيارند و اعقاب و نسلشان زياد است: يكى عبداللّه بن حسن بن زيد است و كنيه اش ابو زيد است، و ابو مهر است؛ و يكى زيد بن حسن بن زيد بن حسن عليه السلام است و كنيه اش ابو طاهر است؛ و يكى ابراهيم بن