آزمون يوسف(ع)

دست تقدير خداى حكيم، چنين رقم مى زند كه يوسف زيباروى و دُردانه پدر، در ساليان آغازين كودكى ، از سوى عمّه اش ـ كه او را به شدّتْ دوست مى دارد ـ ، به دزدى متّهم شود تا بدين بهانه او را از پدر ، جدا ساخته، با خود نگه دارد .

يوسف ـ كه علاوه بر ادب و زيبايى و ديگر كمالات ذاتى اش ، نور نبوّت و ولايت الهى براى او مقدَّر گرديده ـ ، مورد محبّت سرشار پدر و مورد رَشك و آزار برادران قرار مى گيرد و خداوند، او را به اين محبّت و رشك، مى آزمايد و اين، سرآغازى براى ابتلائات بعدى يوسف مى شود . يوسف را به چاه مى افكنند و به عنوان برده در معرض فروش مى گذارند و پس از ساليان دراز بردگى ، تنها به جرم تقوا و پاك دامنى، سال ها به زندان مى افتد ؛ ليكن در سنّت تغييرناپذير الهى ، اين ابتلائات بزرگ، مقدّمه نعمت هاى بزرگ است و بدين سان، يوسف صدّيق و پاك دامن ، با روسفيدى و افتخار، از زندان بيرون مى آيد و عزيز مصر مى گردد ، تا اين قدرت و مكنت بسيار. زمينه اى براى نفى بت پرستى و رونق يافتن توحيد و اقامه ارزش هاى توحيدى گردد . از ابتلائات ياد شده يوسف عليه السلام در قرآن كريم ، مى توان موارد زير را برشمرد :

۱ . متهم شدن به دزدى،[۱]

۲ . حسادت و جفاى برادران و توطئه آنان براى قتل او ،[۲]

۳ . جدايى از پدر و خاندان،[۳]

۴ . تحمّل سال هاى بردگى ،[۴]

۵ . مبارزه با نفس و وسوسه هاى شيطان و خواهش توأم با سماجت و فشار و آزار همسر عزيز مصر و ساير زنان درباريان ،[۵]

۶ . تحمّل بهتان خيانت به ناموس عزيز مصر ،[۶]۷ . تحمّل سال هاى طولانى و پرمشقّت زندان ، بدون ارتكاب كمترين جرمى ،[۷]

۸ . پذيرش بار سنگين مسئوليت در حكومت فراعنه ، براى برپايى آيين توحيد .[۸]