ابو هريره كه به اعتراف خودش «براى پر كردن شكم اسلام آورد»، بعدها براى رسيدن به مال و رياست دنيا، يكى از اعضاى جعل حديث در دستگاه معاويه، بر ضد مولا اميرالمؤمنين على(ع) ^۱ گرديد و روايات دروغين فراوانى را از قول پيامبر(ص) در مذمت حضرت على(ع) جعل كرد. يكى از روايات مجعول وى را ابن ابى الحديد معتزلى چنين نقل كرده است:
در سال صلح حضرت امام حسن(ع)، هنگامى كه ابوهريره همراه معاويه به عراق آمد، به مسجد كوفه وارد شد و وقتى كه مشاهده كرد افراد بسيارى به استقبال او آمده اند، دو زانو نشست و پس از آنكه چند مرتبه دستش را بر سر بى موى خود زد، گفت: اى مردم عراق، آيا مى پنداريد كه من بر خدا و رسول(ص) دروغ مى بندم و خود را به آتش دوزخ گرفتار مى كنم؟ سوگند به خدا! از رسول خدا(ص) شنيدم كه فرمود: هر پيامبرى را حرمى است و حرم من در مدينه، مابين كوه «عير» تا كوه «ثور» است. هر كس در حرمم حوادث خطرناك پديد آورد و آشوب به راه اندازد، لعنت خدا و ملائكه و مردم بر او باد! او افزود: خداى را گواه مى گيرم كه على در اين حرم فتنه درانداخت!
هنگامى كه گزارش اين ماجرا به گوش معاويه رسيد، او را احترام و اكرام كرد و حكومت مدينه را بدو سپرد. ^۲
همين دانشمند بزرگ اهل تسنن، از حضرت على(ع) روايت مى كند كه فرمود:
ألا انّ أكذب الناس - أو قال أكذب الأحياء - على رسول اللّه أبو هريرة الدّوسى. ^۳
البته وضّاعين حديث بسيارند و جعل روايت در ميان اهل تسنن، بازارى گرم داشته است.