5. عبداللّه بن على
وى در زمان حيات جدش، حسن بن زيد متولد شد و چون قبل از تولد وى، پدرش در زندان درگذشت، كفالت او به عهده جدش گذاشته شد. او را عبداللّه قافه نيز گفته اند. ۱
از عبداللّه به نقلى پنج پسر ۲ و به نقلى نُه پسر ۳ بر جاى ماند كه يكى از ايشان حضرت عبدالعظيم بوده است.
گفتار دوم: توصيف حال رجالى حضرت عبدالعظيم
اينك كه با آن حضرت و نسب وى آشنا شديم، وصف رجالى ايشان را در مصادر رجالى بررسى مى كنيم. در تمامى منابع رجالى شيعه، حضرت عبدالعظيم مدح و ستايش شده است. از جمله:
1. در رجال نجاشى از غضايرى به سند معتبر از احمد بن محمد بن خالد برقى، جريان ورود حضرت به رى را نقل كرده و در ضمن آن عبادت ايشان و نيز رؤيايى را كه از حضرت رسول اكرم صلى الله عليه و آله درباره آن حضرت برخى ديده بودند نقل كرده است. همه اين جريان شاهد بر مدح و ستايش آن حضرت است. ۴
2. شيخ طوسى در كتاب رجال خود در ضمن اصحاب امام هادى عليه السلام مى گويد: عبدالعظيم بن عبداللّه الحسنى رضى اللّه عنه. ۵
1.علت اين لقب گذارى، إلحاق وى به پدرش توسط قيافه شناس است. شرح ماجرا را در عمدة الطالب، ص ۹۳ مطالعه فرماييد.
2.عمدة الطالب، ص ۹۴.
3.منتهى الآمال، ج ۱، ص ۴۶۶.
4.رجال النجاشى، ص ۳۴۸، رقم ۶۵۳.
5.رجال الطوسى، ص ۳۸۷، رقم ۵۷۰۶.
