اين عنوان غالباً براى كتاب هايى انتخاب مى شود كه اعمال عبادى بندگان در شبانه روز را بيان مى كند و اين عنوان گوياى محتواى آن است.
اما در رساله صاحب بن عباد سندى به اين كتاب، كه انتساب اسمى و محتوايى كتاب را به حضرت عبدالعظيم اثبات كند وجود ندارد. همچنان كه آثار قطعى قابل توجه درباره اين موضوع هم در روايات موجود از حضرت عبدالعظيم ديده نمى شود.
همچنين كتاب اول نيز كه شيخ طوسى عنوان آن را ذكر نكرده و مرحوم نجاشى نام آن را هم تصريح كرده، موجود نمى باشد اما با توجه اسناد ايشان به حضرت عبدالعظيم، انتساب كتاب به ايشان ثابت مى باشد.
همچنين در روايات موجود آن حضرت دو روايت به سند همگون از خطبه هاى آن حضرت نقل شده كه يكى در امالى شيخ صدوق وديگرى در امالى شيخ طوسى نقل شده است.
در روايتى كه در امالى شيخ صدوق آمده، جريان خانه خريدن شريح قاضى به 80 دينار نقل شده كه پس از آن، اميرالمؤمنين او را خواستند و ضمن مؤاخذه از خريد خانه گران او را موعظه كردند و از دنياطلبى بازداشتند. ۱ اين روايت در نامه هاى نهج البلاغه موجود است. ۲
اما روايت ديگر كه در امالى شيخ طوسى آمده، در نهج البلاغه موجود نمى باشد. آن روايت نيز به نقل از شريح قاضى است كه موعظه امام على عليه السلام براى اصحابشان در ياد آخرت و دورى از مال پرستى و بيان حالات انسان پس از مرگ است. ۳
بنابراين انتساب كتاب خطب اميرالمؤمنين عليه السلام به آن حضرت، مستند و قابل اثبات است.
1.الامالى، صدوق، ص ۳۸۸.
2.نهج البلاغه، نامه ۳، صبحى صالح.
3.الامالى، طوسى، ص ۶۵۲.
