آن ضلالت را در پى دارد و سنتى كه در غير واجبات باشد، تمسك به آن فضيلت و ترك آن خطا و اشتباه است. ۱
حضرت عبدالعظيم در نامه اى از امام جواد عليه السلام درباره ذى الكفل، نام وى، و رسول بودن وى پرسيد. آن حضرت درجواب، تعداد انبياء را صد و بيست هزار نفر دانستند كه 313 نفر از آنها رسول هم بودند و ذى الكفل چنين بود و نام و زمان و معجزه وى را نيز برشمردند. ۲ همچنين ايشان روايتى را به نقل از امام هادى عليه السلام در گفتگوى حضرت نوح با فرزندانش نقل كرده كه در مقام موعظه بندگان در احترام به پدر و بزرگ داشتن وى و اهميت دعاى پدر نزد خداوند بزرگ است. ۳
سوم: امامت
اين موضوع سهم زيادى از روايات حضرت عبدالعظيم را به خود اختصاص داده است. برخى از روايات ايشان منزلت و جايگاه امامت را حكايت مى كند و برخى ديگر به امامت خاصه يعنى تصريح به امامت يكايك ائمه مى پردازد. همچنان مرجعيت علمى ائمه اطهار را نيز در اين روايات تبيين كرده اند.
مجموعه روايات حضرت عبدالعظيم عليه السلام را در اين موضوع مى توانيم در عناوين زير گزارش نماييم.
1. منزلت و جايگاه امامت
امام به عنوان حجت خدا، از ابتداى خلقت در بين بشر بوده است و پس از پيامبر عظيم الشأن اسلام، امامى واجب الاطاعة از اهل بيت در بين مردم بوده و خواهد
1.الامالى، طوسى، ص ۵۸۹؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۵۸، ح ۳۰.
2.تفسير مجمع البيان، ج ۷، ص ۱۰۷؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۵۶، ح ۱۱۰.
3.علل الشرايع، ج ۱، ص ۳۱؛ بحارالانوار، ج ۱۱، ص ۲۸۴؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۴۸ و ۲۵۰، ح ۱۰۴.
