بررسي كلي روايات حضرت عبدالعظيم حسني (ع) - صفحه 66

بود. ۱ كه هر آنكس كه اين منزلت رفيع را نشناسد و امامى را براى خود نشناسد، همچون كسانى كه اسلام را درك نكرده اند خواهد مرد. ۲
ونيز آن حضرت با واسطه از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه تأويل نورى كه خداوند پس از ايمان به خدا و رسولش، ايمان به آن را لازم دانسته ۳ ، ائمه هستند؛ چه آنكه نور امام در قلب مؤمن روشنايى ايجاد مى كند وقلوب غيرمؤمنان ازآن نور بى بهره وتاريك است. ۴

2. اسامى ائمه اهل بيت

حضرت عبدالعظيم در حديث عرض دين پس از الهيت و توحيد خداوند و نبوت پيامبر اسلام به شمردن ائمه اهل بيت پرداخته و يكايك ايشان را تا امام هادى عليه السلام كه امام زمانش بوده برمى شمارد. اما امام در آن روايت هم به امامت فرزندشان حسن بن على عسكرى عليه السلام و فرزند وى امام زمان عليه السلام و اوصاف ايشان تصريح مى كنند. ۵ همچنان كه آن حضرت به اِسناد جدش با واسطه از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه آن حضرت فرزندانش را گرد آورد و نوشته اى به خط امام على عليه السلام و املاى رسول خدا صلى الله عليه و آله را به ايشان نشان داد كه در آن اسامى 12 امام و اشاراتى مختصر به حال آنها آمده بود.
حضرت عبدالعظيم خود پس از نقل اين روايت به راوى تأكيد مى كنند كه اين سرّ الهى است كه بايد بر غير اولياى خدا مخفى بماند. ۶

1.ثواب الاعمال، ص ۲۰۶؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۴۰ و ۲۴۲، ح ۹۶.

2.ثواب الاعمال، ص ۲۰۵؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۴۰، ح ۹۵.

3.سوره تغابن، آيه ۸.

4.الكافى، ج ۱، ص ۱۹۵؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۱۲، ح ۷۴.

5.الامالى، صدوق، ص ۴۱۹؛ روضة الواعظين، ص ۳۱؛ كفاية الاثر، ص ۲۸۶؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۱۸ و ۲۲۰، ح ۸۳.

6.كمال الدين، باب ۲۸، ح ۳؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۴، ح ۳۳.

صفحه از 88