صادق عليه السلام يك يك گناهان كبيره را به استناد آيات قرآنى در هر موضوع برشمرده اند هم نمونه توجه به تفسير آيات احكام مى باشد. ^۱ همين موضوع ـ يعنى شمارش گناهان كبيره ـ بدون استناد به آيات قرآنى در روايات ديگرى از ايشان نقل شده است. ^۲
در مجموعه رواياتى كه در موضوع احكام فقهى از حضرت عبدالعظيم رسيده است، به خوبى اين نكته مشهود است كه غالباً به احكامى دقيق و دقت هايى در استدلال به احكام برمى خوريم و اين امر حكايت از جلالت و فقاهت حضرت عبدالعظيم دارد و اينكه ايشان در جايگاه رفيع علمى قرار داشته كه مى توانسته اينگونه استدلال ها را به دقت دريابد و استفاده نمايد.

هفتم: اخلاق

از جمله موضوعاتى كه در مجموعه روايات حضرت عبدالعظيم جايگاه مهمى را به خود اختصاص داده، احاديث اخلاقى و اجتماعى آن حضرت است.
جامع ترين حديث اخلاقى كه آن حضرت نقل كرده، از امام ابوالحسن الرضا عليه السلام ^۳ مى باشد كه آن حضرت پيامى اخلاقى را براى شيعيان توسط حضرت عبدالعظيم ابلاغ فرمودند كه در آن پس از ابلاغ سلام، امام شيعيان را به نفى سلطه شيطان بر خودشان، امر به صداقت و اداى امانت و ترك مجادله و اختلاف، و زيارت يكديگر و حفظ آبروى يكديگر توصيه كرده اند. و از شرك و اذيت و آزار اولياى خدا به سختى بر حذر داشته اند. ^۴