ضعف دارند.۱ با این وجود، آیة الله خویی بعد از ذکر روایات منع با این استدلال که روایات از نظر سند مشکل دارند، بلکه ضعیف‌اند، آنها را رد می‌کند و می‌گوید:
۰.اما روایاتی که متضمن امر به روزه عاشورا و استحباب آن‌اند، زیادند؛ مثل صحیحة القداح و موثقة مسعدة بن صدقه و امثال آن.۲
3 - 1 - 4. استفاضه قریب به تواتر اخبار منع
اخبار منع از روزه عاشورا از روایات مستفیض و حتی نزدیک به متواتر هستند و نصوص جواز روزه عاشورا با این چنین روایات فراوانِ نزدیک به متواتری در تعارض‌اند. به همین جهت، نمی‌توان به روایاتی که روزه گرفتن در روز عاشورا را جایز می‌دانند، از باب تسامح عمل نمود؛ چون از این دسته از روایات، احتمال منع و حتی کراهت هم به دست نمی‌آید؛ در حالی که منع و کراهت از روایات منع برداشت می‌شود.۳
3 - 1 - 5. سازگاری اخبار منع با سیره امامان علیهم السلام و...
اعتبار روایاتی که روزه گرفتن در عاشورا را منع می‌کند، به خاطر موافقت با سیره متشرعه، ائمه و اصحاب ایشان است. آیة الله وحید خراسانی بر این باورند که اسقاط روایات منع از اعتبار به خاطر ضعف سندی، با آن که مدلول این روایات موافق است با سیره متشرعه قطعیه و اصحاب ائمه - که ملتزم به ترک روزه در روز عاشورا بودند - مقبول نیست.۴ آیة الله خویی نیز در اجود التقریرات۵ تصریح دارند که ائمه مداومت بر ترک روزه عاشورا داشته و اصحاب خود را به ترک فرمان می‌دادند. این امر می‌تواند دلیلی باشد بر «انجبار سند» در مواردی که در سند احادیث منع صوم عاشورا ضعفی وجود داشته باشد.
3 - 1 - 6. أقوی بودن دلالت روایات منع، بر مقصود
اخبار مجوز دلالتشان بر مقصود ضعیف است؛ چون مثلاً گاه با نسخ جمع می‌شوند؛ بدین ترتیب که صوم یوم عاشورا قبل از تشریع روزه در ماه رمضان واجب بود و پس از آن نسخ شد. همچنین است خبر «جعفر بن عثمان» که بر صوم اصطلاحی دلالت ندارد.۶ این در
1.. ریاض المسائل، ج۵، ص۴۶۷.
2.. شرح العروة، ج۲۲، ص۳۱۶.
3.. ریاض المسائل، ج۵، ص۴۶۷.
4.. صوم عاشورا، ص۵۴.
5.. اجود التقریرات، ج۱، ص۳۶۴.
6.. ر.ک: روایت چهارم جواز؛ شفاء الصدور، ص۳۸۷.
