۰.قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم: انی لست أصافح النساء؛۱
۰.رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: من قطعاً با زنان مصافحه ننموده‌ام.
از این رو، گزارش اخیر نه تنها با روایات منقول از منابع شیعه تعارض دارد، که با برخی از روایات عامه نیز متعارض است.
در منابع روایی عامه روایتی نقل گردیده که برخی از معاصران معتقدند که روایاتی به این مضمون دلالت بر مصافحه می‌نماید.۲ در نتیجه، به نظر آنان، این روایت جمع میان محتوا و مصافحه می‌نماید. روایت چنین است:۳
۰.جاءت هند بنت عتبة بن ربیعة إلی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم لتبایعه فنظر إلی یدیها، فقال: اذهبی فغیری یدیک، قال: فذهبت فغیرتهما بحناء ثم جاءت إلی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فقال: أبایعک علی...؛
۰.هند نزد رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آمد تا با ایشان بیعت نماید. حضرت نگاهی به دستان او انداخته، سپس فرمود: برو و دستانت را تغییر بده! و او رفت و با حنا تغییر داده و سپس نزد ایشان آمد. سپس پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: بیعت می‌کنم با تو بر این که... (برخی از شروط مذکور در آیه 12 سوره ممتحنه).
این روایت - که بدون ذکر سند نقل گردیده - نه تنها صراحت نداشته که ظهور آن نیز در مصافحه مخدوش است؛ ضمن آن که با پذیرش ظهور آن در مصافحه و تعارض با روایاتی که بر عدم مصافحه تصریح نموده است، تعارض ابتدایی با حمل ظاهر بر نص مرتفع می‌گردد؛ به این معنا که از ظهور روایت در مصافحه دست برداشته و حکم به عدم مصافحه می‌گردد.
ضمن آن که محتوای این دسته از روایات، علاوه بر ضعف سندی، با برخی روایات صحیح السند شیعه تعارض دارد؛ زیرا با توجه به به شروط ذکر شده در روایات اخیر و روایات متعارض صحیح السند، می‌توان به این نتیجه رسید که هر دو گروه از روایات به بیعت در ایام فتح مکه و پس از آن اشاره دارد؛ زیرا تا قبل از آن، شروط ذکر شده نازل نشده بود تا بر اساس آنها بیعت صورت گیرد. بنا بر این، با ترجیح سندی روایات صحیح السند، می‌توان به عدم
