برقی از2/78% اساتید خود بین یک تا پنج روایت، از 8/8% اساتید بین شش تا ده، از 8/3% اساتید بین یازده تا پانزده روایت و از 1/2% اساتید بین شانزده تا بیست روایت، از 1/7% اساتید بیشتر از بیست روایت نقل کرده است.

روایات المحاسن و سایر کتب حدیثی نشان از گستره حضور برقی در عقاید، فقه و اخلاق دارد، اما چهره غالب او را می‌توان اخلاقی دانست. غیر از کتاب المحاسن اوج حضور برقی در میراث حدیثی شیعه در منابع مکتب قم و به ویژه آثار صدوق است. حجم گسترده روایات او نه تنها از محمد بن خالد برقی، بلکه خاندان او قابل توجه و اعتنا است تا جایی که یکی از طرق قابل اعتنای ایشان به واسطه علی بن احمد بن عبدلله بن احمد بن ابی عبدلله برقی است که چهار نسل از این خاندان را در بر می‌گیرد.

- اعتبار روایات برقی

(جدول3: توزیع فراوانی اعتبار روایات)

(نمودار3: توزیع فراوانی اعتبار روایات)

2/53% روایات برقی صحیح، 9/7% قوی و 9/38% روایات وی ضعیف هستند.

باشد. جمع‌بندی مباحث نشان می‌دهد که دو اتهام عمده بر اساتید برقی، انعکاس فراگیری در منابع ندارد؛ گر چه همین اتهامات، به ویژه نقل از ضعفا جایگاه او را نزد هم ترازانش، البته به لحاظ اساتید وی، تضعیف کرده است.

برقی از دو حیث مورد توجه علما و دانشمندان بوده است: یکی به جهت اعتماد بر طریقی که میراث راویان را منتقل کرده است و دیگری به جهت اخذ روایات و گنجاندن آن در مصادر اولیه و اصلی حدیث. از این رو، در مصادر مهم روایی شیعه حضور برقی به عنوان اندیشمندی کلامی فقهی و اخلاقی قلمداد می‌شود.

- روایات کتاب المحاسن

(جدول2: توزیع فراوانی اعتبار روایات بر اساس روایات نقل شده از هر استاد)

(نمودار2: توزیع فراوانی اعتبار روایات)