68) ، مرجئه (رقم 840) ، قدريه (رقم 897) ، حشويه (رقم 840) ، اصحاب حلاج (رقم 1067) ، اهل رؤيت (رقم 148) مبغضين آل رسول صلى الله عليه و آله (رقم 492) و ... مى باشد.
رد بر فرقه هاى انحرافى شيعى : واقفيه از خطرناك ترين فرقه هاى شيعى هستند كه در جامعه شيعى حضور جدى داشتند و فراوانى كتاب هاى ردّ بر واقفيه ناشنگر اهميت اين فرقه است (رقم 1050 ، 840 ، 1183) .
غُلات نيز از نحله هايى هستند كه بيشتر ، از جامعه شيعه منشعب شدند و على رغم افكار الحادى و شرك آميز خود معمولاً جزو فرقه هاى شيعى مورد بحث قرار مى گيرند . كتاب هاى ردّيه بسيارى بر فرقه هاى گوناگون غلات نوشته شد چنان كه حسين بن سعيد اهوازى يكى از كتاب هاى سى گانه خود را الرد على الغلاة نام گذارى كرد (رقم 136) ، و بعد از او ، اين باب جزو ابواب كتب جوامع محسوب مى شد ، چنان كه محمد بن حسن صفار (رقم 948) و على بن مهزيار (رقم 664) نيز از او پيروى كردند.
فرقه هاى ديگر تشيع چون زيديه (رقم 1023) ، فطحيه (رقم 311) قرامطه (رقم 840 ، 1026) و اسماعيليه (رقم 691 ، 1043 ، 1062) نيز در ميان شيعيان اماميه مورد نقض و طرد واقع شدند .
ردّ و نقد گرايش ها و تفكرات خاص برخى از بزرگان در ميان اماميه امرى رايج بوده است كه معمولاً مربوط به امور فقهى ، و در فروع دين بوده است . نمونه اين ردّيات بين احمد بن داوود قمى و ابن قولويه رخ داده است . ابن قولويه كتابى دارد به نام العدد فى شهر رمضان ، ردّيه اى بر اين كتاب توسط احمد بن داوود به نام الردّ على ابن قولويه فى الصّيام نوشته شد ؛ و ابن قولويه نيز در جواب آن ، كتاب الردّ على ابن داوود فى عدد شهر رمضان را نگاشت (رقم 318 ، 1045) .
هشام بن حكم نيز كتابى در ردّ بر هشام بن سالم و مؤمن طاق نگاشت (رقم 1164) . اين نوع كتب را مى توان در ليست كتاب هاى شيخ مفيد نيز مشاهده كرد؛ مانند : كتاب النقض على ابن جنيد فى اجتهاد الرأى (رقم 1067).