سَکینه دختر امام حسین(ع)

نام وی ، آمنه است و امینه و اُمَیمه نیز گفته اند . سَکینه ، لقب اوست که مادرش به وی داد . مادرش رَباب دختر اِمرؤ القَیس است . [۱]

 وی در مدینه به دنیا آمد . سال ولادت او در مصادر تاریخی به ثبت نرسیده است ؛ امّا برخی محقّقان ، بر پایه حدس و گمان ، سال ولادت وی را ۴۷ هجری دانسته اند ؛ لیکن بر پایه اطّلاعاتی دیگر، باید سال ولادت وی ، حدود ۵۱ هجری باشد ؛ زیرا :

 ۱ . فاطمه ، از سکینه بزرگ تر بود و برخی مورّخان ، بدان تصریح کرده اند و شاید سپردن کتابی در هم پیچیده (مَلفوف) و وصیت نامه از سوی امام حسین علیه السلام به وی نیز بدین جهت باشد. [۲]

 ۲ . هر دو در سنّ ازدواج بوده اند . بدین جهت ، در برخی مصادر آمده که امام حسین علیه السلام ، حسن مُثنّا را در برگزیدن فاطمه و سکینه ، مُخیر ساخت.[۳]

 ۳ . اُمّ اسحاق که مادر فاطمه است، نخست ، همسر امام مجتبی علیه السلام بود و پس از شهادت ایشان در سال ۵۰ ق ، با امام حسین علیه السلام ازدواج کرد. [۴]

 سکینه، زنی خوش خو، ظریف، زیبارو ، عفیف ، [۵] اهل شعر و ادب و از راویان حدیث بود. بزرگان قریش و بزرگان شعر و ادب ، در مجلس وی حاضر می  شدند .

 سکینه ، نخست با پسرعمویش عبد اللّه بن حسن ، ازدواج کرد [۶] و عبد اللّه ، پیش از عروسی یا پس از عروسی ، در کربلا به شهادت رسید . برخی نقل ها  همسر نخست وی را مُصعَب بن زبیر دانسته اند . وی پس از مصعب ، با مردانی دیگر نیز ازدواج کرد .

 همسران وی ، به ترتیب پس از عبد اللّه بن حسن ، عبارت اند از: مصعب بن زبیر، عبد اللّه بن عثمان بن عبد اللّه ، زید بن عمرو بن عثمان، ابراهیم بن عبد الرحمان بن عوف و اصبغ بن عبد اللّه بن مروان . اقوال دیگری نیز در این مسئله وجود دارد .

 سکینه ، در حادثه عاشورا حضور داشت و به همراه اسیران ، به کوفه و شام و از آن جا به مدینه رفت .

 درگذشت وی ، در منابع تاریخی ، در ربیع اوّل سال ۱۱۷ هجری ثبت شده است . البتّه برخی ، سال ۹۲ و ۹۴ ق ، را هم نوشته اند.

 مکان دفن وی ، بنا بر مشهور ، مدینه است ؛ [۷] ولی شام ، مکه و مکان های دیگر هم گفته شده است .