شهادت عبد اللّه بن یقطُر

پرسش :

شهادت عبد اللّه بن یقطُر چگونه بود؟



پاسخ :

شهادت عبد اللّه بن یقطُر ، [۱] سه گونه گزارش شده است :

 ۱ . وی ، فرستاده امام حسین علیه السلام به سوی کوفیان بوده که در قادسیه ، دستگیر شد و به دستور ابن زیاد ، از بالای دارالحکومه ، به پایین پرتاب گردید و بدین سان به شرف شهادت ، نائل آمد . خبر شهادت او، هم زمان با خبر شهادت مسلم علیه السلام و هانی ، در منزلگاه زُباله به امام حسین علیه السلام رسید . [۲]

 گفتنی است که بر پایه گزارش های یاد شده ، مشابهت سرنوشت عبد اللّه بن یقطُر و قیس بن مُسهِر ، ابهام آمیز است ، به گونه ای که شیخ مفید در الإرشاد  می نویسد :

 وقتی حسین علیه السلام به وادی حاجر از بطن الرُّمّه رسید ، قیس بن مُسهِر صَیداوی ، و گفته می شود که برادر رضاعی خویش، عبد اللّه بن یقطُر را به سوی مردم کوفه فرستاد . [۳]

 ظاهرا تا کنون کسی نتوانسته این ابهام را روشن سازد .

 ۲ . در شماری دیگر از گزارش ها آمده که عبد اللّه بن یقطُر ، حامل نامه مسلم علیه السلام به امام حسین علیه السلام بوده است [۴] که دستگیر و به دستور ابن زیاد ، گردن زده شد. [۵]

 ۳ . برخی از گزارش ها نیز حاکی از آن است که وی ، در کربلا شهید شده است .

 گفتنی است که در باره عبد اللّه بن یقطُر ، چند نکته قابل تأمّل است :

 نکته اوّل، این که نام او تنها در جریان قیام امام حسین علیه السلام آمده است و غیر از این ، اطّلاع چندان دقیقی از وی در دست نیست . تنها در کتاب الخرائج و الجرائح ، آمده است که :

 عبد اللّه بن یقطُر بن ابی عقب لیثی ، از [تیره] بنی لیث ، از [قبیله] بکر بن عبد مناف بن کنانه است که همشیر حسین علیه السلام بوده است .

 نکته دوم، این که در گزارش های مشهور، وی «رَضیع (همشیر)» امام حسین علیه السلام شمرده شده است ، [۶] در صورتی که منابعی که دوران کودکی  امام علیه السلام را گزارش کرده اند ، اشاره ای به این که ایشان برادر رضاعی (همشیر) داشته باشد ، ندارند . به عکس ، برخی روایات، تأکید می کنند که ایشان ، از هیچ زنی شیر نخورده است . [۷]

 گفتنی است که مرحوم محمّد سماوی ، در کتاب إبصار العین ، برای توجیه این مسئله ، گفته است :

 عبد اللّه بن یقطُر حِمیری (برادر همشیر حسین علیه السلام ) ، مادرش ، دایه حسین علیه السلام بود ، همان طور که مادر قیس بن ذریح ، دایه حسن علیه السلام بود ... . ابن حجر ، در الإصابة گفته : او صحابی بوده است ؛ چرا که با حسین علیه السلام ، همسال بوده است .

 لیکن مستندی برای این ادّعا نیافتیم ، و آنچه ایشان از ابن حجر نقل کرده است نیز در کتاب مورد اشاره ، یافت نشد [۸] . [۹]

 نکته سوم، این که گزارش هایی که اعزام عبد اللّه را از جانب امام حسین علیه السلام می دانند ، اشاره ای به متن پیام امام علیه السلام و مکان اعزام او ندارند ؛ امّا گزارش ابن اعثَم ـ که دستگیری وی را مرتبط با نامه مسلم علیه السلام به امام علیه السلام می داند ـ ، متن نامه را هم آورده است [۱۰] که پس از  وی ، این موضوع به کتاب های دیگری چون مقتل الحسینِ خوارزمی نیز راه یافته است .

 نکته چهارم، این که ظاهرا شهادت عبد اللّه بن یقطُر ، قبل از قیس بن مُسهِر بوده است .

 نام وی در «زیارت رجبیه» ، چنین آمده است :

 سلام بر عبد اللّه بن یقطُر ، برادر رضاعی حسین!

 

[۱] نام پدر وى بقطر، یقطین و بیطر نیز ضبط شده است.

[۲] ر.ک: ج ۵ ص ۲۰۳ (فصل هفتم / رسیدن خبر شهادت عبد اللّه بن یقطر در منزلگاه زباله).

[۳] ر . ک : ص ۳۸۱ (شهادت قیس بن مُسهِر صیداوى) .

[۴] در نقل الفتوح ، وى حامل نامه مسلم بن عقیل براى امام حسین علیه السلام مبنى بر بیعت مردم کوفه و درخواست ازامام علیه السلام براى حرکت به کوفه بود ؛ در این باره، ر . ک : ج ۵ ص ۲۰۳ (فصل هفتم / رسیدن خبر شهادت عبد اللّه بن یقطر در زباله) . امّا در نقل تاریخ الطبرى حامل نامه را عابس بن ابى شبیب دانسته و در مثیر الأحزان ، قیس بن مُسهِر هم افزوده شده است. ر .ک : ص۱۴۹ (فصل چهارم / نامه مسلم به امام علیه السلام براى آمدن به کوفه) .

[۵] وى توسّط عبد اللّه (/ مالک) بن یربوع تمیمى ، در خارج کوفه دستگیر مى شود. در این باره، ر. ک: ج ۵ ص ۲۰۳ (فصل هفتم / رسیدن خبر شهادت عبد اللّه بن یقطر در منزلگاه زُباله).

[۶] ر . ک : ص ۳۷۷ ح ۱۲۷۳ ـ ۱۲۷۹ . شایان ذکر است که در هر منبعى که نام وى آمده، عبارت «رضیع الحسین علیه السلام (همشیر حسین علیه السلام )» نیز مضبوط است.

[۷] ر. ک: ج ۱ ص ۲۱۹ (بخش اول / فصل چهارم: پرورش / از هیچ زنى شیر نخورد).

[۸] در الإصابة، در شرح حال عبد اللّه بن یقطر ، از طبرى ، چنین نقل شده است : «با حسین بن على علیه السلام کشته شد و همشیر او بوده است»، که همان سخن مشهور است . مصحّح، در پانوشت إبصار العین ، براى توجیه، به شرح حال عبد اللّه بن یقظه در الإصابة، ارجاع داده است به این عنوان که مراد الإصابة ، همان عبد اللّه بن یقطر باشد ؛ ولى توجّه به متن الإصابة ، بطلان این ارجاع را هم ثابت مى کند .

 متن الإصابة ، چنین است : «هوذة بن الحارث بن عجزة بن عبد اللّه بن یقظه... ذکره الطبرى و ابن شاهین فى الصحابة» . چنان که ملاحظه مى گردد ، اوّلاً در این جا شخص مورد بحث ، هوذة بن حارث است ، نه عبد اللّه بن یقظه . ثانیا در این متن ، سخنى از «رَضیع الحسین» و ارتباط او با امام حسین علیه السلام مطرح نیست .

[۹] در بعضى منابع ، ـ جدا از واقعه کربلا، ـ شخصى به نام عبد اللّه بن یسار یا بشار یا شاعر بن ابى عقب لیثى برادر رضاعى امام حسین علیه السلام معرّفى شده است که از شواهد بر مى آید او بعد از حادثه کربلا، زنده بوده ؛ امّا در منابع مربوط به حادثه کربلا، عبد اللّه بن بقطر یا یقطر ضبط شده ، که قبل از امام حسین علیه السلام نیز شهید شده است.

[۱۰] ر . ک : ج ۵ ص ۲۰۳ (فصل هفتم / رسیدن خبر شهادت عبد اللّه بن یقطر در زُباله).



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت