او سالم و ناسالم دارد و در مذهب او ارتفاع است. ۱ او صاحب كتابهايى است، از جمله: «الشفاء والجلاء فى الغيبة» (كه شيخ طوسى آن را تحسين مى كند)، ۲ «الفرائض» و «الآداب». ۳
18. احمد بن محمد بن نصر رازى سمسار (ق 4): ابن بابويه در «تاريخ رى» از او ياد كرده و مى گويد كه از بزرگان و شيوخ اماميه است. على بن محمد قمى از او و وى از جعفر بن حسن بن شهريار قمى روايت مى كند. ۴
19. احمد بن محمد بن هيثم عِجلى (ق 4): ثقه و از مشايخ صدوق است كه صدوق از او راضى است. ۵
20. اَعيَن رازى (ق 2): امامى، مجهول ۶ و از اصحاب امام باقر عليه السلام است. ۷
21. بكر بن صالح رازى (ق 2): ضعيف ۸ و از اصحاب امام كاظم ۹ و امام رضا عليه السلام است. ۱۰ ابن داود، يك بار او را توثيق ۱۱ و دو بار تضعيف مى كند؛ ۱۲ امّا ديگر رجاليان، او را بسيار ضعيف معرّفى مى كنند. ۱۳ از تأليفات اوست: «كتاب فى
1.معجم رجال الحديث، ج ۲، ص ۱۶۴.
2.لسان الميزان، ج ۱۰، ص ۳۵۲.
3.الرجال، الطوسى، ص ۴۵۵.
4.رجال النّجاشى، ص ۹۶، رجال ابن داوود، ص ۳۸۷ و ۴۲۰؛ مجمع الرجال، ج ۱، ص ۱۲۶.
5.الفهرست، الطوسى، ص ۳۰.
6.رجال النّجاشى، ص ۹۶، الفهرست، الطوسى، ص ۳۰؛ رجال العلامة، ص ۳۰۸.
7.لسان الميزان، ابن حجر، ج ۱، ص ۴۶۱.
8.معجم رجال الحديث، الخويى، ج ۲، ص ۳۲۳.
9.تنقيح المقال، ج ۱، ص ۱۷.
10.رجال الطوسى، ص ۱۰۷.
11.تنقيح المقال، ج ۱، ص ۲۱.
12.رجال النّجاشى، ص ۱۰۹؛ رجال العلامة، ص ۲۰۷.
13.رجال الطوسى، ص ۳۷۰؛ رجال البرقى، منشورات جامعة طهران، ۱۳۴۲ ش، ص ۵۵.
