62. محمّد بن اسماعيل رازى (ق 3): مجهول ^۱ و از اصحاب امام جواد عليه السلام است. ^۲
63. ابوجعفر محمّد بن بكران بن عِمران رازى (ق 4): حسن ^۳ و از بزرگان اماميّه و ساكن كوفه بوده است. ^۴ از كتابهاى اوست: «الكوفة»، «موضع قبر أميرالمؤمنين عليه السلام » و «مشرف التربة». ^۵
64. ابوجعفر محمّد بن جرير بن رستم طبرى (ق 4): رافضى و صاحب تأليفاتى است كه از آن هاست: «كتاب الرواة عن أهل البيت عليهم السلام ». عبدالعزيز كتّانى، او را به رفض متّهم كرده است. ابن بابويه در «تاريخ رى» از وى نام مى برد و مى گويد: او آملى بود؛ امّا به رى رفت و در آنجا ساكن شد. او از بزرگانِ متكلّمان معتزله بود و صاحب تصانيف است. ابومحمّد حسن بن حمزه رعينى از وى و او از ابوالفرج اصفهانى، روايت مى كند. ^۶
65. محمّد بن جعفر بن عون اسدى (ق 3و4): ثقه و صحيح الحديث است؛ ولى از ضعفا روايت مى كند و گويند به جبر و تشبيه اعتقاد داشته است. ^۷
نقل شده كه وى يكى از نوّاب امام زمان عليه السلام است. ^۸ بَرقى او را از اصحاب امام صادق عليه السلام دانسته؛ ^۹ ولى سال وفات وى 312 ق، است ^۱۰ و محال است هم عصر امام