11ـ ارسى و پنجره هاى مسجد جامع، مشرف به صحن بزرگ، در آن قسمت كه در داخل مدرسه برهانيه عتيق قرار دارد تعمير و اصلاح شد.
12ـ آسفالت كف صحن ناصرى كه ناهموار بود و با صحن بزرگ حضرت عبدالعظيم عليه السلام هماهنگى نداشت كنده و با سنگهاى تيشه اى يك دست مفروش شد.
13ـ ساقه و گردن گنبد بقعه حضرت عبدالعظيم عليه السلام بر اثر عوامل جوى و مرور زمان در حال ريزش بود كه زير نظر مهندسان باستانشناسى اصلاحات اساسى و تعميرات كلى انجام شد و كليه قسمتهاى ريخته و تباه شده با كاشى جسمى خراسان (خشت اين كاشى را به جاى خاك رس از سنگ آسيا شده مى سازند) با رعايت امانت و اصالت بنا مرمت گرديد.
در اين تعميرات در كتيبه و آن چكان ورقه هاى مطلاى گنبد و شالى مناره ها نيز اصلاحات اساسى صورت گرفت.
14ـ پشت بامهاى حرمين مطهر كه كاهگلى بود پس از زيرسازى و قيراندود با آجر مفروش گرديد.
15ـ بقعه امامزاده سيدطاهر كه چهار طاق و مقصوره اصلى آن در دوران صفويه بنا شده و داراى كاربندى هاى بسيار زيباى يزدى و مقرنس بود، بر اثر روشن كردن شمع و بى توجهى اشكال زيباى خود را به كلى از دست داده بود اين بقعه به همت آقاى محتشمى براساس برنامه هاى سازمان ملى حفاظت آثار باستانى مرمت و بازپيرايى شد.
16ـ مسجد جامع كه بناى آن به دوران صفويه مى رسد و در قسمت شمالى صحن مطهر حضرت عبدالعظيم عليه السلام قرار دارد براثر گذشت زمان فرسوده و مخروبه شده بود به طورى كه در طول سالهاى متمادى هزاران تن خاك به صورت كاهگل روى پشت بام اين مسجد انباشته شده بود و همين توده خاك، خطر بزرگى متوجه بناى مسجد مى كرد به طورى كه هنگام آغاز تعميرات حدود ششصد كاميون خاك از روى پشت بام آن به بيرون منتقل گرديد.
در اين تعميرات از كف تا سقف مسجد جامع با مصالحى مانند ماسه و سيمان و