شرح حدیث دوم از «کتاب حجّت»، بَابُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ عليهم السلام هُمُ الْهُدَاة
حدیث :
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنِ ابْنِ أُذَيْنَةَ، عَنْ بُرَيْدٍ الْعِجْلِيِّ:
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ» فَقَالَ:
«رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله الْمُنْذِرُ، وَ لِكُلِّ زَمَانٍ مِنَّا هَادٍ يَهْدِيهِمْ إِلى مَا جَاءَ بِهِ نَبِيُّ اللَّهِ صلى الله عليه و آله، ثُمَّ الْهُدَاةُ مِنْ بَعْدِهِ عَلِيٌّ، ثُمَّ الْأَوْصِيَاءُ وَاحِدٌ بَعْدَ وَاحِدٍ».
ترجمه :
امام باقر عليه السلام ـ در باره اين سخن خداوند عز و جل : «تو، در حقيقت، هشدارْ دهنده اى و براى هر قومى، راهبرى است» ـ : پيامبر خدا، هشدارْ دهنده است، و در هر زمانى ، يكى از ما راهبر است تا مردم را به آنچه پيامبر خدا آورْد ، رهبرى كند. نخستين رهبرِ پس از پيامبر صلى اللهعليه و آله ، على عليه السلام است و سپس اوصيا، يكى پس از ديگرى.
الكافي : ج ۱ ص ۱۹۱ ح ۲؛ دانشنامه قرآن و حديث: ج۶، ص۲۳۸
