عبداللّه بحرانى و «مسائل على بن جعفر » نام برد ، اما در اين دوره ، با شكل گسترده ترى آغاز شده است . در اين مورد مى توان از آثار استاد عزيز اللّه عطاردى چون : مسند الإمام الرضا عليه السلام ، مسند الإمام الكاظم عليه السلام ، مسند الإمام الجواد عليه السلام و مسند الإمام المجتبى عليه السلام نام برد .
همچنين كتب ديگرى چون : «مسند الرسول الأكرم » اثر يحيى فلسفى دارابى ، «كلمة الرسول الأعظم » نوشته سيّد حسن شيرازى ، «مكاتيب الرسول » نوشته استاد محقق على احمدى ميانجى ، «كلمة الامام الحسن » اثر سيد حسن شيرازى ، «الروائع الرائعة » ، اثر مصطفى موسوى ، «بلاغة الحسين » از مصطفى موسوى و «موسوعة كلمات الامام الحسين » از پژوهش هاى انجام يافتؤ پژوهشكدؤ باقرالعلوم ، در اين زمينه تاليف شده است .
برخى نيز در گردآورى مسانيد راويان كوشيده اند ؛ از جمله «مُسنَد زُرارة » و «مسند قيس البجلى » اثر بشير محمدى مازندرانى .

4 . گزيده نويسى و تلخيص

اين كار توسط آقاى محمّد باقر بهبودى درباره كتب اربعه انجام شده است . اين عمل ، گرچه از سوى برخى مقبول نيفتاد و ايرادهايى بر مؤلف وارد ساختند ، اما به دلايلى چون : هم سطح نبودن مخاطبان اين كتب و وجود برخى روايت هاى جعلى و مطرود عملى مطلوب و پسنديده است . روشن است كه اين عمل به معناى محو و نابود ساختن كتاب اصل نيست تا به ميراث فرهنگى و علمى لطمه اى وارد سازد .

5 . واحدسازى كتب و مجموعه هاى حديثى

جمع روايات شيعه در يك مجموعؤ بزرگ ، امرى ارزشمند و بزرگ است . محدثان بزرگى چون علامه مجلسى ، شيخ حر عاملى ، ملامحسن فيض كاشانى و محدث