محمد بن اسحاق (م 151 ق) صاحب كتاب سيره النبى گردآورده است . اين ديوان ، دومين مأخذ أنوار العقول شمرده مى شود ^۱ و از آن ، اطلاع ديگرى در دست نيست .
4 . ديوان أميرالمؤمنين ، گردآورده ابن الشجرى هبه اللّه بن على بن محمد (م 543 ق) كه سومين مأخذ أنوارالعقول به شمار مى رود . ^۲
5 . الحديقه الأنيقة ، گردآورده محمد بن حسين بن حسن بيهقى كَيدُرى نيشابورى (م 548 ق) كه مى گويد : اين ديوان ، گزيده ديوان جمع آورده فَنجگِردى و ديوانى ديگر از اميرمؤمنان عليه السلام در زمينه ادب و اندرز است . مؤلف الذريعة حدس مى زند كه نسخه مورّخ 807 قمرىِ آن را در كتابخانه خوانسارى ديده است . ^۳ از اين ديوان نيز نشانى به دست نيامده است .

6 . أنوارالعقول فى أشعار وصى الرسول صلى الله عليه و آله كه ديوان مفصّل كَيدُرى است . او شعرها را به ترتيب الفبايى قافيه ها گردآورده و مآخذ بسيارى از شعرها را باز گفته است . ^۴ آغاز اين ديوان : «الحمدللّه الذى دانت لعزته الجبابرة ، تضعضعت دون عظمته الأكاسرة . . .» و پايان آن : «هذا ما أكدى إليه كدّى . . .» است . شيخ آقابزرگ تهرانى اعتقاد دارد كه يك نسخه از أنوار العقول را ديده و ديوان چاپى معروف به ديوان أميرالمؤمنين را ، در ترتيب ، به آن نزديك يافته است ؛ هرچند اسانيد و بسيارى از شعرها در ديوان به چشم نمى خورد . ^۵ دكتر امامى نيز در مقدّمه ترجمه أنوارالعقول ، بر اين مطلب تأكيد دارد . ^۶ از اين كتاب ، نسخه هايى در دست است كه دربخش نسخه شناسى معرفى مى شود .