عبد اللّه بن مُطیع

ابو سليمان عبد اللّه بن مطيع بن اسود قرشى عَدَوى، در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله به دنيا آمد و از صحابه است . گفته اند از پيامبر صلى الله عليه و آله حديث نقل كرده است. وى از بزرگان قريش و شجاع و چابك بود. وقتى حسين بن على عليه السلام از مدينه ره سپار مكّه بود ، بر او گذشت. در حادثه حَرّه ، وى فرمانده مردم مدينه از جانب قريش بود و چون اين حادثه به شكست انجاميد ، فرار كرد و در مكّه سكونت گزيد . عبد اللّه بن زبير ، او را به اميرى كوفه منصوب كرد ؛ ولى مختار بر او غالب شد و او را از كوفه بيرون راند. وى به ابن زبير پيوست و در محاصره حَجّاج ، همراه عبد اللّه بن زبير بود. وى در نبرد با شاميان شركت داشت و در سال ۷۳ يا ۷۴ ق، در همان نبرد ، كشته شد و سر او را به همراه سر عبد اللّه بن زبير [براى حَجّاج] فرستادند .