تحلیل ماهیت تدبر در قرآن از منظر تفاسیر امامیه
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
24-37
چکیده :
تدبر از جمله اصطلاحات مهم در ارتباط با قرآن است که در چهار آیه قرآن بر آن تأکید شده است. این اصطلاح هر چند به ظاهر معنای روشنی دارد؛ ولی دیدگاههای مختلفی از سوی اندیشمندان عرصه تفسیر درباره آن بیان شده است. چهار دیدگاه در میان مفسران امامیه، در مفهوم تدبر، مطرح است: 1ـ اندیشه در آیات قرآن برای فهم معانی و مقاصد. 2ـ اندیشه در معانی و مقاصد آیات برای تذکر. 3ـ اندیشه در آیات قرآن برای فهم انسجام در قرآن. 4ـ اندیشه در بلاغت آیات قرآن برای فهم انسجام در قرآن. نقد و بررسی این چهار دیدگاه، ما را به دیدگاه قابل استناد به آیات قرآن در مورد «تدبر» رهنمون میشود. اندیشه در معانی و مقاصد آیات برای تذکر، همان معنای درست از تدبری است که قرآن، مخاطبین خود را به آن دعوت میکند.
کلیدواژههای مقاله :تدبر در قرآن، مفسران امامیه، ماهیت تدبر در قرآن.