9 ـ 13 ذى حجّه

حجّ

۹۹۵.قال الله تعالي :و لِلّهِ عَلَى النّاسِ حِجُّ البَيتِ مَنِ استَطاعَ إلَيهِ سَبيلاً و مَن كَفَرَ فَإنَّ اللّهَ غَنيٌّ عَنِ العالَمينَ ^۱

۹۹۵.خداوند متعال در قرآن مي فرمايد :براى رضايت خدا ، حجّ خانه خدا بر عهده مردم است ؛ براى كسى كه بتواند راهى بدان يابد . و هر كه كفر ورزد ، همانا خداوند از جهانيان بى نياز است .

۹۹۶.الامام على عليه السلام :الحاجُّ والمُعتَمِرُ وفَدُ اللّهِ و حَقٌّ عَلَى اللّهِ أن يُكرِمَ وَفدَهُ و يَحبُوَهُ بِالمَغفِرَةِ ؛ ^۲

۹۹۶.امام على عليه السلام :حج گزار و عمره گزار ميهمان خدايند ، و بر خدا است كه مهمانش را گرامى بدارد و او را با مغفرت خويش در ميان گيرد .

۹۹۷.الامام على عليه السلام :و حَجُّ البَيتِ و العُمرَةُ فَإنَّهُما يَنفِيانِ الفَقرَ و يُكَفِّرانِ الذَّنبَ و يُوجِبانِ الجَنَّةَ ؛ ^۳

۹۹۷.امام على عليه السلام :حجّ و عمره فقر را از بين مى برد ، گناهان را پاك و بهشت را واجب مى كند .

۹۹۸.الامام سجّاد عليه السلام :حَقُّ الحَجِّ أن تَعلَمَ أنَّهُ وِفادَةٌ إلى رَبِّكَ و فِرارٌ إلَيهِ مِن ذُنوبِكَ و بِهِ قَبولُ تَوبَتِكَ و قَضاءُ الفرضِ الَّذي أوجَبَهُ اللّهُ عَلَيكَ ؛ ^۴

۹۹۸.امام سجّاد عليه السلام :حقّ حجّ [بر تو] آن است كه بدانى حجّ، به ميهمانى پروردگارت رفتن
است . و از گناهان به سوى او گريختن، و سبب قبولى توبه، و گزاردن فريضه اى كه خداوند آن را بر تو واجب كرده است .

۹۹۲.الامام صادق عليه السلام :أوحَى اللّهُ إلى داودَ عليه السلام : بِي فَافرَح و بِذِكري فَتَلَذَّد و بِمُناجاتي فَتَنَعَّم ؛ ^۱

۹۹۲.امام صادق عليه السلام :خداوند به داوود عليه السلام وحى فرمود : «به من شاد باش و با ياد من سرخوشى كن و از نعمت مناجات با من برخوردار شو .»

۹۹۳.الامام هادى عليه السلام :يا مَن دَعاهُ المُضطَرّونَ فَأجابَهُم و لَجَأ إلَيهِ الخائفُونَ فَآمَنَهُم و عَبَدَهُ الطّائِعونَ فَشَكَرَهُم و حَمِدَهُ الشّاكِرُونَ فَأثابَهُم ؛ ^۲

۹۹۳.امام هادى عليه السلام :اى آن كه درماندگان او را مى خوانند و اجابتشان مى كند ، بيم ناكان به او پناه مى برند و امانشان مى دهد ، مطيعان او را عبادت مى كنند و سپاسشان مى گويد و شاكران او را سپاس مى گويند و پاداششان مى دهد .

۹۹۴.الامام مهدى عليه السلام :يا مَن أظهَرَ الجَميلَ و سَتَرَ القَبيحَ يا مَن لَم يُؤاخِذ بِالجَريرَةِ و لَم يَهتِكِ السِّترَ يا عَظيمَ المَنِّ يا كَريمَ الصَّفحِ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ ؛ ^۳

۹۹۴.امام مهدى عليه السلام :اى آن كه [كار] زيبا را آشكار مى كند و [كار] زشت را مى پوشاند! اى آن كه بر بدكارى مؤاخذه نمى كند و پرده نمى درد ! اى آن كه منّتش بزرگ و چشم پوشى اش كريمانه و گذشتش نيكو است !