تاثیر شناخت واقع بینانه دنیا در رضایت از زندگی با تاکید بر آموزه های علوی
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
26
چکیده :
چگونگی تفكر انسان، نقش تعیینكنندهای در ایجاد رضایت او از زندگی دارد. زیرا این افکار و اندیشههای آدمی است که با درونی شدن، باورها و اعتقادات را شکل میدهد و به احساسات و رفتارها جهت میبخشد. دنیا ـ به عنوان ظرفی که زندگانی انسان در آن رقم خورده است ـ تأثیر بسیاری در تقویت یا تضعیف احساس رضامندی انسان از زندگی دارد؛ چرا که دنیا قوانینی دارد که اگر آنگونه که هست، شناخته شود، توقعات انسان با واقعیات دنیا سازگاری پیدا کرده و موجبات خرسندی او از زندگی فراهم میشود.
این مقاله تلاش دارد تا با بررسی توصیفات امام علی (علیه السلام) در بارهٔ دنیا، ویژگیهای واقعی دنیا را استخراج کرده و با تطبیق بر مسئلهٔ رضامندی از زندگی، رابطهٔ تنگاتنگ و نزدیک این دو حقیقت را تبیین و تحلیل کند. برخی از ویژگیهای اثرگذار در احساس رضایت از زندگی عبارتاند از: گذرا بودن، همراهی با رنج و سختی، ناپایداری، آمیختگی تلخی و شیرینی و ... نتیجهای که از این پژوهش کاربردی حاصل شد، آن است که توصیفات کم نظیر امام علی (علیه السلام) از دنیا افزون بر آموزههای اخلاقی و تربیتی فراوان، دربردارندهٔ دستآوردهای روانشناختی نیز هست و سبب میشود که نگاه انسان به دنیا اصلاح و شناخت وی واقعبینانه شود و بین انتظارات او و واقعیات دنیا سازگاری برقرار شود و در نهایت زندگانی همراه با رضایت برای وی به وجود آید.
کلیدواژههای مقاله :شناخت واقعبینانه ، ویژگیهای دنیا ، عوامل رضامندی ، دنیا در نهج البلاغه ، رضایت از زندگی