28 . بررسى شخصيت اميرالمؤمنين عليه السلام در آيينه وحى، رسول سليمانفام، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشگاه آزاد اسلامى اراك، استاد راهنما: حجه الاسلام على محمّد دهقانى، استاد مشاور: حجه الاسلام محمّدرضا آشتيانى، 1374، 182ص.

آنچه در اين جُستار آمده، مباحثى است در باب فضايل و مناقب حضرت على عليه السلام كه با توجّه به آيات شريف قرآن و روايات معصومان عليهم السلاماثبات شده است. در اين پژوهش، سعى شده كه مقام و منزلت اميرمؤمنان على عليه السلام را از نظر بطن و ظهر قرآن مجيد، در مسئله ولايت و امامت، و تبيين اتّحاد نفسانى آن حضرت با رسول خدا صلى الله عليه و آلهو ارائه آياتى كه نشانگر پيروى كردن على عليه السلام از رسول خداست و همچنين آنچه كه در كلام وحى به عبارات مختلف، تأويل و تعبير و شأن نزول، مناقب و فضائل على عليه السلام را نشان مى دهد، با استفاده از كتاب هاى فريقين، در ابواب جداگانه، آيات مربوط به هر كدام ارائه مى گردد.
مطالب اين پايان نامه در پنج فصل ارائه گرديده:
فصل اوّل، شامل عناوينى از قبيل: تاريخچه مطالعاتى، بيان مسئله، فرضيات، اهداف مطالعاتى، حدود مطالعاتى، اهمّيت مطالعاتى و تعريف اصطلاحات است.
در فصل دوم، نگارنده، مرورى بر متون مطالعاتى در اين موضوع دارد كه در آن، منابع مورد استفاده را معرّفى مى كند.
فصل سوم نيز درباره روش تحقيق، طرح تحقيق، فن تحقيق، طرح
تحليلى و زمان اجرايى اين طرح است.
فصل چهارم كه از دو بخش تشكيل شده، عمدتا مربوط به گردآورى و تحليل اطّلاعات درباره موضوع ولايت و خلافتِ بلافصل امير مؤمنان است كه در بخش اوّل، آياتى در اين زمينه ذكر شده كه هر كدام به عنوان يك باب نامگذارى شده است. اين باب ها عبارت اند از: باب صراط مستقيم، باب هادى بودن، باب حبل اللّه و عروة الوثقى، باب انذار، باب شرح صدر، باب نور، باب دعوت، باب حسنه، باب عرض امانت، باب نجم، باب مسائل، باب اُولى الأمر، باب ولايت، باب تبليغ.
بخش دوم نيز مكمّل بخش قبل است كه نگارنده در آن، آيات ديگرى به همان سبك و سياق عنوان نموده و در ذيل تمام آيات، علاوه بر استفاده از كتب تفسيرى، از روايات معصومان عليهم السلام نيز بهره جسته و به قول حكما و متكلّمان نيز تمسّك ورزيده است.
فصل پنجم در مورد استنتاجات به دست آمده از كلّ مباحث و ادلّه، و ارائه پيشنهادها و توصيه هاى محقّق در اين زمينه است.