۳۹۹.امام على عليه السلامـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ: خردمندى ، گمانه زنى درست و شناخت آينده بر اساس گذشته است .

ر . ك : حديث 466 و 467 «رأى و نظر» .

ن : بى رغبتى به دنيا

۴۰۰.امام على عليه السلام :مرز خردمندى، جدايى از ناپايدار و پيوستن به پايدار است .

۴۰۱.امام على عليه السلام :برجستگى خرد، در بى رغبتى به دنياست .

۴۰۲.امام على عليه السلام :ميوه خردمندى ، جان را از زرق و برق دنيا رهانيدن است .

۴۰۳.امام على عليه السلام :آنكه خردمند شود، قناعت پيشه كند .

۴۰۴.امام على عليه السلام :خردمند، آن است كه دل از دنياى ناپايدارِ پست، بكَنَد و به بهشتِ زيباىِ جاودان و بلند مرتبه رغبت كند .

ر . ك : ص 225 «دنيا دوستى ».

س : ترك بيهودگى ها

۴۰۵.امام كاظم عليه السلام :خردمندان از زيادى دنيا گذشتند، چه رسد به گناهان . از دنيا گذشتن، مستحب است و از گناه گذشتن، واجب و فريضه .

۴۰۶.امام على عليه السلام :هنگامى كه از عقل كاسته شود ، بيهودگى ها بسيار شود .

۴۰۷.امام على عليه السلام :آنكه خود را از زيادتى هاى [بيجا] باز دارد ، خردها رأيش را درست گرداند .

۴۰۸.امام على عليه السلام :خردمند، كسى است كه باطل را كنار نهد .

ر . ك : ص 155 «بهره ورى از عمر ».

۳۹۹.عنه عليه السلامـ فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ: العَقلُ الإِصابَةُ بِالظَّنِّ ومَعرِفَةُ ما لَم يَكُن بِما كانَ ^۱ .

ن : الزُّهدُ فِي الدُّنيا

۴۰۰.الإمام عليّ عليه السلام :حَدُّ العَقلِ الاِنفِصالُ عَنِ الفاني وَالاِتِّصالُ بِالباقي ^۲ .

۴۰۱.عنه عليه السلام :فَضيلَةُ العَقلِ الزَّهادَةُ ^۳ .

۴۰۲.عنه عليه السلام :رَدعُ النَّفسِ عَن زَخارِفِ الدُّنيا ثَمَرَةُ العَقلِ ^۴ .

۴۰۳.عنه عليه السلام :مَن عَقَلَ قَنِعَ ^۵ .

۴۰۴.عنه عليه السلام :العاقِلُ مَن زَهِدَ في دُنيا فانِيَةٍ دَنِيَّةٍ ، ورَغِبَ في جَنَّةٍ سَنِيَّةٍ خالِدَةٍ عالِيَةٍ ^۶ .

س : تَركُ الفُضولِ

۴۰۵.الإمام الكاظم عليه السلام :إنَّ العُقَلاءَ تَرَكوا فُضولَ الدُّنيا فَكَيفَ الذُّنوبُ ! وتَركُ الدُّنيا مِنَ الفَضلِ ، وتَركُ الذُّنوبِ مِنَ الفَرضِ ^۷ .

۴۰۶.الإمام عليّ عليه السلام :إذا قَلَّتِ العُقولُ كَثُرَ الفُضولُ ^۸ .

۴۰۷.عنه عليه السلام :مَن أمسَكَ عَنِ الفُضولِ عَدَّلَت رَأيَهُ العُقولُ ^۹

۴۰۸.عنه عليه السلام :العاقِلُ مَن رَفَضَ الباطِلَ ^۱۰ .