اى پيامبر ! چون زنان با ايمان نزد تو آيند كه [با اين شرط] با تو بيعت كنند كه چيزى را با خدا شريك نسازند ، و دزدى نكنند ، و زنا نكنند ، و فرزندان خود را نكشند ، و بچه هاى حرامزاده پيش دست و پاى خود را با بُهتان [و حيله] به شوهر نبندند ، و در [كار] نيك از تو نافرمانى نكنند ، با آنان بيعت كن و از خدا براى آنان آمرزش بخواه ؛ زيرا خداوند، آمرزنده مهربان است .

و از بيم تنگدستى، فرزندان خود را مكشيد ؛ ماييم كه به آنها و شما روزى مى بخشيم ؛ آرى ! كشتن آنان، همواره خطايى بزرگ است .

ج : زشتى ها

قرآن

و چون كار زشتى كنند ، مى گويند : پدرانِ خود را بر آن يافتيم و خدا ما را بدان فرمان داده است . بگو : قطعا خدا به كار زشت فرمان نمى دهد . آيا چيزى را كه نمى دانيد به خدا نسبت مى دهيد .

بگو : پروردگار من فقط زشتكارى ها را ـ چه آشكارش [باشد] و چه پنهان ـ و گناه و ستم ناحقّ را حرام گردانيده است ؛ و [نيز] اينكه چيزى را شريك خدا مسازيد كه دليلى بر [حقّانيت] آن نازل نكرده ، و اينكه چيزى را كه نمى دانيد، به خدا نسبت دهيد .

حديث

۱۱۶۷.امام سجاد عليه السلامـ چون درباره زشتى هاى آشكار و پنهان از او سؤال شد ـ: زشتى آشكار، ازدواج با زن پدر و زشتى پنهان، زناست .

۱۱۶۸.امام كاظم عليه السلامـ در تفسير اين سخن خداوندِ عزّوجلّ :«بگو پروردگار من زشتى هاى آشكار و پنهان و ستم ناحق را حرام كرده»ـ: «امّا زشتى آشكار» يعنى زناى آشكار و پرچم نصب كردن كه بدكاران براى روسپيان در جاهليت برمى افراشتند؛ و امّا فرموده خدا : «و آنچه پنهان است» يعنى ازدواج با زن پدر ؛ چرا كه پيش از بعثت پيامبر صلى الله عليه و آله اگر مردِ همسردارى از دنيا مى رفت، پسرش با او ازدواج مى كرد، [البته] اگر مادرش نبود ؛ پس خداوند، اين كار را حرام كرد .

ر . ك : حديث 1132 .

«يَـأَيُّهَا النَّبِىُّ إِذَا جَآءَكَ الْمُؤْمِنَـتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَى أَن لاَّ يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْـئًا وَ لاَ يَسْرِقْنَ وَ لاَ يَزْنِينَ وَ لاَ يَقْتُلْنَ أَوْلَـدَهُنَّ وَ لاَ يَأْتِينَ بِبُهْتَـنٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ وَلاَ يَعْصِينَكَ فِى مَعْرُوفٍ فَبَايِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ^۱ .»

«وَ لاَ تَقْتُلُواْ أَوْلَـدَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلَـقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْئا كَبِيرًا .»
^۲۳

ج : الفَحشاء

الكتاب

«وَإِذَا فَعَلُواْ فَـحِشَهً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَيْهَآ ءَابَآءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَآءِ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ ^۴ .»

«قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّىَ الْفَوَ حِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالإِْثْمَ وَ الْبَغْىَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِكُواْ بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَـنًا وَأَن تَقُولُواْ عَلَى اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ ^۵ .»

الحديث

۱۱۶۷.الإمام زين العابدين عليه السلامـ لَمّا سُئِلَ عَنِ الفَواحِشِ ما ظَهَرَ مِنها وما بَطَنَ ـ: ما ظَهَرَ : نِكاحُ امرَأَةِ الأَبِ ، وما بَطَنَ : الزِّنا ^۶ .

۱۱۶۸.الإمام الكاظم عليه السلامـ في قَولِ اللّه ِ عز و جل :«قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّىَ الْفَوَ حِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالإِْثْمَ وَ الْبَغْىَ بِغَيْرِ الْحَقِّ»ـ: فَأَمّا قَولُهُ «ما ظَهَرَ مِنْها»يَعنِي الزِّنَا المُعلَنَ ، ونَصبَ الرّاياتِ الَّتي كانَت تَرفَعُهَا الفَواجِرُ لِلفَواحِشِ فِي الجاهِلِيَّةِ ، وأمّا قَولُهُ عَزَّوجَلَّ : «وَمَا بَطَنَ» يَعني ما نُكِحَ مِنَ الآباءِ ؛ لِأَنَّ النّاسَ كانوا قَبلَ أن يُبعَثَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله إذا كانَ لِلرَّجُلِ زَوجَةٌ وماتَ عَنها تَزَوَّجَهَا ابنُهُ مِن بَعدِهِ إذا لَم تَكُن اُمَّهُ ، فَحَرَّمَ اللّه ُ عز و جل ذلِكَ ^۷ .