۱۲۳۷.امام باقر عليه السلام :هنگامى كه قائم ما قيام كند ، خداوند دستش را بر سر بندگان گذارد ؛ پس از آن، عقلها به هم پيوندد و خردهايشان به كمال رسد .
۱۲۳۸.فضيل بن يسار :از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود : «هنگامى كه قائم ما به پا خيزد، با نادانى مردم مواجه شود، بيش از آنچه پيامبر با جاهلان جاهليت مواجه گشت» . گفتم : «چگونه ؟». فرمود : «به درستى كه پيامبر صلى الله عليه و آلهنزد مردم آمد، در حالى كه آنان سنگها و صخره ها و چوبهاى تراشيده را مى پرستيدند ؛ امّا هنگامى كه قائم ما قيام كند و نزد آنان آيد ، تمامى مردم، كتاب خدا را تأويل مى برند و بر او احتجاج مى ورزند» . پس فرمود : «سوگند به خدا ، بدانيد عدالت او تا درون خانه ها وارد شود، همان گونه كه سرما و گرما واردمى شود».
۱۲۳۹.امام صادق عليه السلام :دانش، بيست و هفت حرف است ، و تمام آنچه پيامبران آوردند، دو حرف است و مردم تا امروز، جز آن دو حرف را نمى شناسند. پس هنگامى كه قائم به پا خيزد ، بيست وپنج حرف ديگر را بيرون آورد و در ميان مردم منتشر سازد ؛ آن دو حرف را نيز ضميمه كند تا بيست وهفت حرف [دانش را ]منتشر ساخته باشد .
۱۲۴۰.امام صادق عليه السلامـ هنگامى كه از كوفه ياد كرد ـ: به زودى كوفه از مؤمنان تخليه گردد و دانش در آن فرو رود، همان گونه كه مار در سوراخش فرو مى رود. پس دانشْ در شهرى كه قم ناميده مى شود، آشكار گردد و آن شهر، جايگاه دانش و فضيلت گردد ؛ چنانكه ناتوان در دينْ بر روى زمين يافت نشود ، حتى زنان پرده نشين ؛ و اين، نزديك آشكار شدن قائم ماست . پس خداوند، قم و مردمانش را جانشينان حجّت گرداند . اگر چنين نباشد ، زمين اهلش را فرو بلعد و حجّتى در زمين نباشد . [از آن] پس، دانش از شهر قم به همه شهرها در شرق و غرب سرازير گردد تا حجّت خداوند بر مردم تمام شود و كسى نباشد كه دين و دانش به او نرسيده باشد . پس از آن، قائم آشكار گردد و وسيله خشم و غضب الهى بر بندگان باشد ؛ چرا كه خداوند، از بندگانش انتقام نگيرد، مگر زمانى كه آنان، حجّت را منكر شوند .
