۱۴۹.امام على عليه السلام :نيكوساختن نيّت ، موجب پاداش است.

۱۵۰.امام على عليه السلام :هر كس تصميم بگيرد كه كار نيك ديگرى را جبران كند ، جبران كرده است.

۱۵۱.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به وى ـ: بخششى كه هر كس مى تواند به آن دست يابد ، آن است كه براى هر كس نيّت خوب داشته باشد .

۱۵۲.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ سؤالى كه از نيّت ها پرسيدند ـ: اگر قرار بود كه اهل گناه را به خاطر نيّت هايشان مؤاخذه كنند ، بايد هر كس را كه به زنا كردن تصميم مى گيرد ، به جرم زنا مؤاخذه كنند و هر كس را كه به دزدى تصميم مى گيرد ، به سبب آن مؤاخذه كنند و هر كس را كه به قتل تصميم مى گيرد ، به جرم قتل بگيرند ؛ ولى خداى متعال ، عادل و بزرگوار است و ستم ، در شأن او نيست ، ليكن او به خاطر نيّت هاى خير و تصميم درونى بر انجام دادن نيكى ، به نيّت كنندگان ، پاداش مى دهد و گنهكاران را مؤاخذه نمى كند ، مگر آن گاه كه گناه كنند.

۱۵۳.امام رضا عليه السلام :چون روز قيامت فرا رسد ، مؤمن را در پيشگاه خدا نگه مى دارند و خدا خودش از او حساب مى كشد و كارش را بر او عرضه مى كند. او به نامه عملش مى نگرد [ و ]اوّلين چيزى كه مى بيند ، گناهانش است. به سبب آن ، رنگش دگرگون مى شود ، اندامش به لرزه مى افتند و بى تاب و ناراحت مى شود.
سپس نيكى هايش را مى بيند. به سبب آن ، چشمش روشن و دلش شاد و روحش خشنود مى گردد. آن گاه به پاداشى كه خداوند به او داده ، مى نگرد [ و ]خشنودى اش افزوده مى شود.
سپس خدا به فرشتگان مى فرمايد : «پرونده هايى را بياوريد كه در آنها كارهايى است كه انجام نداده اند». آنها را مى خوانند . سپس مى گويند : به عزّتت سوگند ، خودت مى دانى كه هيچ يك از اينها را انجام نداده ايم . خدا مى فرمايد : «راست مى گوييد . همين كه بر آنها تصميم گرفتيد ، برايتان نوشتيم» . سپس به خاطر آن كارهاى نكرده ، پاداش مى گيرند .

۱۴۹.الإمام عليّ عليه السلام :إحسانُ النِّيَّةِ يوجِبُ المَثوبَةَ . ^۱

۱۵۰.عنه عليه السلام :مَن هَمَّ أن يُكافِئَ عَلى مَعروفٍ فَقَد كافى . ^۲

۱۵۱.عنه عليه السلامـ فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ: الجودُ الَّذي يُستَطاعُ أن يُتَناوَلَ بِهِ كُلُّ أحَدٍ هُوَ أن يُنوَى الخَيرُ لِكُلِّ أحَدٍ . ^۳

۱۵۲.الإمام الصادق عليه السلامـ وقَد سُئِلَ عَنِ النِّيّاتِ ـ: لَو كانَتِ النِّيّاتُ مِن أهلِ الفِسقِ يُؤخَذُ بِها أهلُها ؛ إذا لاَُخِذَ كُلُّ مَن نَوَى الزِّنا بِالزِّنا ، وكُلُّ مَن نَوَى السَّرِقَةَ بِالسَّرِقَةِ ، وكُلُّ مَن نَوَى القَتلَ بِالقَتلِ ، ولكِنَّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ عَدلٌ كَريمٌ لَيسَ الجَورُ مِن شَأنِهِ ، ولكِنَّهُ يُثيبُ عَلى نِيّاتِ الخَيرِ أهلَها وإضمارِهِم عَلَيها ، ولا يُؤاخِذُ أهلَ الفُسوقِ حَتّى يَعمَلوا . ^۴

۱۵۳.الإمام الرضا عليه السلام :إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ اُوقِفَ المُؤمِنُ بَينَ يَدَيهِ ، فَيَكونُ هُوَ الَّذي يَتَوَلّى حِسابَهُ ، فَيَعرِضُ عَلَيهِ عَمَلَهُ ، فَيَنظُرُ في صَحيفَتِهِ ، فَأَوَّلُ ما يَرى سَيِّئاتُهُ ، فَيَتَغَيَّرُ لِذلِكَ لَونُهُ ، وتَرتَعِشُ فَرائِصُهُ ، وتَفزَعُ نَفسُهُ .
ثُمَّ يَرى حَسَناتِهِ فَتَقِرُّ عَينُهُ ، وتُسَرُّ نَفسُهُ وتَفرَحُ روحُهُ ، ثُمَّ يَنظُرُ إلى ما أعطاهُ اللّهُ مِنَ الثَّوابِ فَيَشتَدُّ فَرَحُهُ .
ثُمَّ يَقولُ اللّهُ لِلمَلائِكَةِ : هَلُمُّوا الصُّحُفَ الَّتي فيهَا الأَعمالُ الَّتي لَم يَعمَلوها ـ قالَ : ـ فَيَقرَؤونَها ، ثُمَّ يَقولونَ : وعِزَّتِكَ إنَّكَ لَتَعلَمُ أنّا لَم نَعمَل مِنها شَيئا ، فَيَقولُ : صَدَقتُم ؛ نَويتُموها فَكَتَبناها لَكُم ، ثُمَّ يُثابونَ عَلَيها . ^۵