۱۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال به ذو القرنين وحى كرد كه : «به عزّت و جلالم سوگند ، هيچ آفريده اى را نيافريدم كه نزد من ، محبوب تر از معروف باشد ، و براى آن نشانه اى قرار خواهم داد.
هر كس را ديدى كه معروف را در نظرش محبوب ساخته ام، نيكى جستن از او را نيز براى مردم محبوب ساخته ام . او را دوست بدار و با او دوستى كن ؛ چرا كه من دوستش دارم و او را به دوستى برگزيده ام ؛
و هر كس را ديدى كه معروف را در نظرش ناخوشايند ساخته ام و مردم را از نيكى جستن از او بى رغبت كرده ام ، پس تو نيز او را دشمن بدار و با او پيمان دوستى مبند ؛ چرا كه او از بدترينْ آفريده هاى من است» .
۱۸۹.امام على عليه السلام :خداوند متعال ، برخى از مردم را براى [ خدمت به ]مردم آفريده است و آنان را براى مردم ، نمايان ، و براى معروف ، اهلْ قرار داده است كه مردم در نيازهايشان ، به سوى آنان روى مى آورند. آنان در قيامت ، ايمن اند .
۱۹۰.امام على عليه السلام :نيكوكار زنده است ، هر چند او را به منزلگاه مُردگان ، منتقل كنند.
۱۹۱.امام على عليه السلام :انجام دهنده معروف نمى لغزد و اگر بلغزد ، تكيه گاهى مى يابد.
۱۹۲.امام حسين عليه السلام :چون روز قيامت شود ، منادى ندا مى دهد : «اى مردم! هر كسى كه از خداى متعال ، پاداشى طلبكار است ، برخيزد». جز اهل معروف ، كسى به پا نمى خيزد.
۱۹۳.امام حسين عليه السلام :برترينِ مردم ، كسى است كه با آن كس كه از او بريده ، بپيوندد. ريشه ها [ متناسب] با ساقه ها و شاخه ها رشد مى كنند! هر كس كه براى برادرش به نيكى بشتابد ، فرداى قيامت كه بر او وارد مى شود ، آن [ نيكى ]را مى يابد ؛ و هر كس از نيكى كردن به برادرش هدف خدايى داشته باشد ، خداوند به هنگام نيازش جبران مى كند و بيش از آن ، بلاى دنيا را از او برمى گرداند ؛ و هر كس گرفتارى مؤمنى را برطرف كند ، خداوند ، گرفتارى هاى دنيا و آخرت را از او برطرف مى نمايد ؛ و هر كس نيكى كند ، خداوند به او نيكى مى كند «و خداوند ، نيكوكاران را دوست مى دارد» .