۲۴۷.امام كاظم عليه السلام :خداوند متعال ، مؤمن را با روحى از سوى خود پشتيبانى مى كند ، كه هرگاه وى نيكى و تقوا نشان مى دهد ، آن روح پيش اوست و هرگاه گناه و تجاوز مى كند ، آن روح از پيش او غايب مى شود .
پس آن [ روح] با اوست . هرگاه وى نيكى كند ، آن [ روح] از شادى ، خوشحالى مى كند ؛ و هرگاه وى بدى كند ، آن [ روح] در كام زمين فرو مى رود. پس ، اى بندگان خدا! با اصلاح خودتان ، از نعمت هاى خدا مراقبت كنيد تا يقين شما افزوده گردد و به بهره نفيس و گرانبها برسيد. رحمت خدا بر كسى كه به نيكى تصميم بگيرد و آن را انجام دهد ، يا بر بدى تصميم بگيرد ؛ امّا از آن دست بكشد !
۲۴۸.الفقه المنسوب للإمام الرضا عليه السلام :هرگاه بر جنازه مؤمنى نماز خواندى ... ، تكبير سوم را كه گفتى ، مى گويى : «خدايا! مرا و همه مردان و زنان باايمان را بيامرز ... . تو پذيراى دعاها و سرپرست نعمت هايى ، اى مهربان ترينِ مهربانان!» .
ج ـ همنشينى با نيكان
۲۴۹.امام على عليه السلام :هيچ چيز ، بيش از همنشينى با نيكان ، به نيكى نمى كشاند و از بدى نجات نمى بخشد.
۲۵۰.امام على عليه السلام :همنشينى با نيكان ، نيكى مى آورد ، مثل باد كه چون بر بوى خوش بگذرد ، با خود ، بوى خوش مى آورد .
۲۵۱.امام على عليه السلام :با نيكان ، همنشين باش تا از آنان باشى و از بدان فاصله بگير تا از آنان جدا باشى .
