۳۱۳.امام حسين عليه السلامـ به مردى كه از او درباره خير دنيا و آخرت پرسيد ـ: به نام خداوند بخشاينده مهربان . امّا بعد، هر كس رضايت الهى را با نارضايى مردم بطلبد، خداوند براى كارهاى مردم [ و حلّ نارضايى آنان ]او را بس است؛ و هر كس با خشم خدا در پى خشنودى مردم باشد، خداوند، او را به مردم وا مى گذارد . و السلام .
۳۱۴.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعاى روز عيد قربان و جمعه ـ: بار خدايا، پروردگارا! به سبب آن كه پادشاهى و ستايش از آنِ توست ـ و معبودى جز تو نيست كه [ تو،] بردبار و بزرگوار، مهربان و صاحب نعمت، با شكوه و بزرگوار، و پديدآورنده آسمان ها و زمين هستى ـ ، از تو مى خواهم كه هرگاه ميان بندگان مؤمن خود، خير و عافيت، بركت و هدايت، و عمل به طاعتت را تقسيم مى كنى، يا هر خيرى كه بر آنان منّت مى نهى [ و] با آن نعمتْ بخشى، آنان را به سوى خودت رهنمون مى شوى، يا درجه آنان را نزد خودت بالا مى برى و يا به آنان خيرى از خيرهاى دنيا و آخرت را مى بخشى، بهره و سهم مرا نيز از آن، سرشار سازى .
