۳۲۴.امام صادق عليه السلام :مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت:اى پيامبر خدا! من نماز مى گزارم و بخشى از نمازم را براى تو قرار مى دهم .
فرمود: «اين برايت خوب است» .
گفت: اى پيامبر خدا! من نصف نمازم را براى تو قرار مى دهم .
فرمود: «اين برايت برتر است» .
گفت: من نماز مى خوانم و همه نمازم را براى تو قرار مى دهم .
پيامبر خدا فرمود: «پس خداوند هم در مورد آنچه از كار دنيا و آخرتت كه تو را نگران ساخته، كفايتت مى كند» .
۳۲۵.الكافىـ به نقل از هِلقام بن ابى هلقام ـ: خدمت امام كاظم عليه السلامرسيدم و به او عرض كردم: فدايت شوم! مرا دعايى مختصر بياموز كه دربرگيرنده دنيا و آخرت باشد .
فرمود: «بعد از هر نماز صبح تا طلوع خورشيد، بگو: سُبْحانَ اللّهِ العَظيمِ و بِحَمْدِهِ، أَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَ أَسْأَلُهُ مِنْ فَضلِهِ؛ خداى بزرگ، منزّه است . به ستايش او مشغولم و از او آمرزش مى خواهم و از فضل او مى طلبم » .
من از همه خانواده ام بدحال تر و پريشان تر بودم، تا آن كه از سوى مردى كه فكر نمى كردم ميان من و او خويشاوندى باشد، ارثى به من رسيد و امروز، من توانگرترين فرد خانواده ام. اين نبود، مگر به بركت آنچه مولايم، بنده شايسته خدا (امام كاظم عليه السلام)، به من آموخت .
۳۲۶.الكافىـ به نقل از على بن مهزيار ـ: محمّد بن ابراهيم، نامه اى به محضر امام كاظم عليه السلام نوشت و درخواست كرد كه: سرورم! مرا دعايى بياموز كه پس از نمازهايم بخوانم تا خداوند، خير دنيا و آخرت را برايم فراهم آورد .
امام عليه السلام نوشت: چنين مى گويى: «أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الكَريمِ وَ عِزَّتِكَ الَّتى لاتُرامُ وَ قُدرَتِكَ الَّتى لايَمْتنِعُ مِنْهـا شَىْ ءٌ، مِنْ شَرِّ الدُّنْيـا و الآخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الأَوْجـاعِ كُلِّهـا؛ به درگاه با شكوه و بنده نوازت و به آن قدرتِ تباه نشدنى و آن توانايى ات كه هيچ چيز در برابر آن ناشدنى نيست، از شرّ دنيا و آخرت و از شرّ همه دردها، به تو پناه مى آورم» .
