۴۳۸.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، كسى است كه اگر خشمگين شود، بردبارى نشان دهد و اگر به او ظلم كنند، ببخشايد واگر به او بدى كنند، نيكى كند.

۴۳۹.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، كسى است كه چون به او عطا كنند، سپاسگزارى كند و چون گرفتار شود، شكيبا باشد و چون مظلوم شود، ببخشايد.

۴۴۰.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، پرهيزگارترينِ آنان است و بدترينشان، گنهكارترينِ آنان.

۴۴۱.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، كسى است كه كار زشت را با كار زيبا (پسنديده) پاسخ دهد.

۴۴۲.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، كسى است كه جانش پارسا، دنياخواهى اش اندك، شهوتش مُرده، ايمانش خالص، و يقينش راست باشد.

۴۴۳.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، كسى است كه به مردم، سود برساند.

۴۴۴.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، كسى است كه هزينه (بار) مردم را بر دوش كشد.

۴۴۵.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، كسى است كه در حال توانگرى اش، بخشنده و سپاسگزار باشد.

۴۴۶.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، كسى است كه در حال توانگرى اش، ايثارگر و شكيبا باشد.

۴۴۷.امام على عليه السلام :بهترينِ مردم، كسى است كه آز را از دلش بيرون كند و در راه اطاعتِ پروردگارش، با خواسته دلش مخالفت نمايد.

۴۴۸.امام على عليه السلامـ در نامه اش به خوارج ـ: بهترينِ مردم، براى خودش بهتر است و بدترينِ مردم، براى خودش بدتر ^۱ . ميان خداوند و هيچ كس، خويشاوندى نيست و «هر كس در گرو عملكرد خويش است» .

۴۳۸.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ مَن إن اُغضِبَ حَلُمَ ، وإن ظُلِمَ غَفَرَ ، وإن اُسيءَ إلَيهِ أحسَنَ . ^۱

۴۳۹.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ مَن إذا اُعطِيَ شَكَرَ ، وإذَا ابتُلِيَ صَبَرَ ، وإذا ظُلِمَ غَفَرَ . ^۲

۴۴۰.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ أورَعُهُم ، وشَرُّهُم أفجَرُهُم . ^۳

۴۴۱.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ مَن كافى عَلَى القَبيحِ بِالجَميلِ . ^۴

۴۴۲.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ مَن زَهَدَت نَفسُهُ ، وقَلَّت رَغبَتُهُ ، وماتَت شَهوَتُهُ ، وخَلَصَ إيمانُهُ ، وصَدَقَ إيقانُهُ . ^۵

۴۴۳.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ مَن نَفَعَ النّاسَ ^۶

۴۴۴.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ مَن تَحَمَّلَ مَؤونَةَ النّاسِ . ^۷

۴۴۵.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ مَن كانَ في يُسرِهِ سَخِيّا شَكورا . ^۸

۴۴۶.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ مَن كانَ في عُسرِهِ مُؤثِرا صَبورا . ^۹

۴۴۷.عنه عليه السلام :خَيرُ النّاسِ مَن أخرَجَ الحِرصَ مِن قَلبِهِ، وعَصى هَواهُ في طاعَةِ رَبِّهِ ^۱۰ .

۴۴۸.عنه عليه السلامـ في كِتابِهِ إلَى الخَوارِجِ ـ: خَيرُ النّاسِ خَيرُهُم لِنَفسِهِ ، وشَرُّ النّاسِ شَرُّهُم لِنَفسِهِ ، ولَيسَ بَينَ اللّهِ وبَينَ أحَدٍ قَرابَةٌ ، و «كُلُّ نَفْسِم بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ^۱۱» . ^۱۲