درآمد
بركت در لغت ، به معناى تداوم ، رشد و گسترشِ «خير» است. ۱ از اين رو ، ابن عبّاس ، بركت را به كثرت در هر خيرى ، ۲ و امام صادق عليه السلامواژه «مبارك» را به «نفّاع (بسيار سودمند )» ۳ تفسير كرده اند.
علاّمه طباطبايى ـ رضوان اللّه تعالى عليه ـ پس از نقل كلام راغب اصفهانى درباره بركت ، ۴ مى فرمايد:
بركت ، در حقيقت ، خيرى است كه در چيزى پايدار ، و همراه آن است؛ مانند: بركت در نسل ، كه به معناى فراوانى نسل و فرزندان يا جاودانه
1.در المقاييس است كه: «برك» يك ريشه است و به معناى ثبات چيزى است. سپس معانى ديگرى كه به هم نزديك اند ، از آن برگرفته شده است. خليل گفته است: «بركت ، از فزونى و رشد است» . در قاموس اللغة است كه: «بركت ، يعنى رشد و افزايش» و در مجمع البيان است كه: «بركت ، يعنى ثبات خير به سبب رشد آن» (ج ۱۰ ، ص ۷۳) .
2.ابن عبّاس روايت كرده است كه: معناى بركت، فراوانى در همه چيزاست. (لسان العرب: ۱۰ / ۷۶۶)
3.ر . ك : انسان و بركت (ح ۹۲۶) .
4.اصل «برك» ، سينه شتر است كه بر زمين قرار مى گيرد .
