۸۴۵.امام على عليه السلام :ستم را با عدالت ، و فقر را با صدقه و بخشش ، درمان كنيد .
۸۴۶.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ: زكات ، در ظاهر ، كاسته شدن است ؛ ولى در حقيقت ، افزونى است.
۸۴۷.حضرت فاطمه عليهاالسلام :خداوند ، ايمان را براى پاكسازى از شرك ... و زكات را براى افزايش روزى ، واجب ساخت.
۸۴۸.امام حسن عليه السلام :خداوند به سود اوليايش ، حقوقى را بر شما واجب ساخته و شما را به پرداخت آنها به آنان ، فرمان داده است تا آنچه را از همسران و اموال و خوردنى ها و نوشيدنى ها پشتيبان [ زندگىِ] شماست ، برايتان حلال سازد ، و به سبب آن ، بركت و رشد و ثروت را به شما بشناساند ، و بداند كه چه كسى از شما او را به غيب ، اطاعت مى كند.
۸۴۹.الكافىـ به نقل از سكونى ، از امام صادق عليه السلام ـ: «هيچ بنده اى در دنيا نيكو صدقه ندهد ، مگر آن كه خداوند پس از او بر فرزندانش به نيكى جايگزين كند».
و فرمود : «نيكو صدقه دادن ، بدهى را ادا مى كند و [ چنين صدقه اى] با بركت ، جايگزين مى شود».
۸۵۰.امام كاظم عليه السلام :امام صادق عليه السلام در سفرى همراه گروهى بود كه اموالى همراه داشتند . به آنان گفته شد كه رهزنان در راه اند و مردم را غارت مى كنند. آنان به وحشت و هراس افتادند . امام صادق عليه السلام به آنان فرمود : «چرا مى ترسيد؟» .
گفتند : اموالى نزد ماست كه مى ترسيم از ما بگيرند . آيا آنها را از ما تحويل مى گيرى؟ شايد اگر ببينند كه آنها از آنِ توست ، از ما دست بردارند.
فرمود : «از كجا كه آنان مرا قصد نكنند و شما با اين كار ، مرا در معرض تلف شدن اموال، قرار ندهيد؟».
پرسيدند : پس چه كنيم؟ آنها را دفن كنيم؟
فرمود : «اين كار ، اموال را بيشتر تلف مى كند . شايد كسى به آنها بربخورد و آنها را بردارد . شايد هم بعد از آن ، ديگر اموال را پيدا نكنيد».
گفتند : ما را راهنمايى كن . چه كنيم؟
فرمود : «آنها را نزد كسى به امانت بسپاريد كه هم نگهشان مى دارد ، هم از آنها دفاع مى كند ، و هم آنها را افزايش مى دهد و هريك از آنها را بزرگ تر از دنيا و آنچه در آن است ، قرار مى دهد . سپس آن را به صورت افزايش يافته ، در زمانى كه بيشترين نياز را به آنها داريد ، به شما برمى گرداند».
گفتند : او كيست؟
فرمود : «پروردگار جهان است».
گفتند : چگونه به او امانت بسپاريم؟
فرمود : «آنها را به مسلمانان مستمند ، صدقه دهيد».
گفتند : اين جا مستمندان را از كجا پيدا كنيم؟
فرمود : «شما تصميم بگيريد كه يك سوم آنها را صدقه دهيد تا خداوند ، بقيّه آنها را از [غارت ]كسانى كه بيم داريد ، نگه دارد».
گفتند : تصميم گرفتيم.
فرمود : «پس شما در امان خداييد».
به راه افتادند و رهزنان ، ترسان آشكار شدند . امام عليه السلام به رهزنان فرمود : «شما در امان خداييد . چگونه است كه مى ترسيد؟».
رهزنان، پياده شدند و دست امام صادق عليه السلامرا بوسيدند و گفتند : ديشب ، پيامبر خدا را در خواب ديديم كه به ما دستور مى داد خود را بر تو عرضه كنيم . اكنون در خدمت شماييم و همراه تو هستيم تا در برابر دشمنان و دزدان ، از اينان دفاع كنيم.
امام صادق عليه السلام فرمود : «به شما نيازى نداريم . همان كسى كه از ما در مقابل شما دفاع كرد ، آنان را نيز از ما دور مى كند» . آنان ، به سلامت به راه افتادند و يك سوم اموال خويش را صدقه دادند و تجارت هايشان نيز بركت يافت و هر درهم ، ده برابر برايشان سود داد . پس گفتند : بركت امام صادق ، چه بزرگ است!
امام صادق عليه السلام فرمود : «بركت را در معامله با خدا شناختيد . پس به آن ، استمرار بخشيد».
