۱۰۴۵.امام باقر عليه السلام :در روز جمعه، [ پاداش] كارها چند برابر مى شود. پس در آن روز، نماز و صدقه زياد انجام دهيد.

۱۰۴۶.امام صادق عليه السلام :خداوند ، روز جمعه را بر روزهاى ديگر برترى بخشيده است . در روز جمعه، بهشت براى آن كس كه به [ نماز ]جمعه بيايد ، آراسته و مزيّن مى شود ، و شما به اندازه پيشتازى تان به سوى [ نماز ]جمعه، به سوى بهشت پيش خواهيد تاخت و همانا درهاى آسمان براى بالا رفتن اعمال بندگان، باز مى شوند.

۱۰۴۷.امام صادق عليه السلامـ درباره كسى كه مى خواهد كار خيرى (همچون : صدقه ، روزه و مانند آن) داشته باشد ـ: مستحب است كه آن كار ، در روز جمعه باشد؛ چرا كه در روز جمعه، [ پاداش] عمل ، چند برابر مى شود.

۱۰۴۸.امام صادق عليه السلام :در شب جمعه، از گناهان بپرهيزيد؛ چون گناه، چند برابر مى شود ، و حسنه هم چند برابر مى شود.
هر كس در شب جمعه، نافرمانى خدا را ترك كند، همه گناهان گذشته او ، در آن بخشوده مى شود و به او مى گويند: «كار را از سر بگير» . و هر كس در شب جمعه، با انجام دادن گناهى به مبارزه با خدا بپردازد ، خداوند، او را به همه كرده هايش در طول عمرش مؤاخذه مى كند و به سبب اين گناه، عذابش را دو چندان مى نمايد .
چون شب جمعه مى شود، ماهيان درياها و حيوانات صحراها، سرهاى خود را بالا كرده، با صدايى ملتمسانه مى گويند : «خدايا! ما را به سبب گناهان آدميان، عذاب نكن!».

۱۰۴۵.الإمام الباقر عليه السلام :إنَّ الأَعمالَ تُضاعَفُ يَومَ الجُمُعَةِ ؛ فَأَكثِروا فيهِ مِنَ الصَّلاةِ وَالصَّدَقَةِ . ^۱

۱۰۴۶.الإمام الصادق عليه السلام :فَضَّلَ اللّهُ الجُمُعَةَ عَلى غَيرِها مِنَ الأَيّامِ ، وإنَّ الجِنانَ لَتُزَخرَفُ وتُزَيَّنُ يَومَ الجُمُعَةِ لِمَن أتاها ، وإنَّكُم تَتَسابَقونَ إلَى الجَنَّةِ عَلى قَدرِ سَبقِكُم إلَى الجُمُعَةِ ، وإنَّ أبوابَ السَّماءِ لَتُفَتَّحُ لِصُعودِ أعمالِ العِبادِ . ^۲

۱۰۴۷.عنه عليه السلامـ فِي الرَّجُلِ يُريدُ أن يَعمَلَ شَيئا مِنَ الخَيرِ مِثلَ الصَّدَقَةِ وَالصَّومِ ونَحوِ هذا ـ: يُستَحَبُّ أن يَكونَ ذلِكَ يَومَ الجُمُعَةِ ؛ فَإِنَّ العَمَلَ يَومَ الجُمُعَةِ يُضاعَفُ . ^۳

۱۰۴۸.عنه عليه السلام :اِجتَنِبُوا المَعاصِيَ لَيلَةَ الجُمُعَةِ ؛ فَإِنَّ السَّيِّئَةَ مُضاعَفَةٌ وَالحَسَنَةَ مُضاعَفَةٌ .
ومَن تَرَكَ مَعصِيَةَ اللّهِ لَيلَةَ الجُمُعَةِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ كُلَّ ما سَلَفَ فيهِ ، وقيلَ لَهُ : اِستَأنِفِ العَمَلَ ، ومَن بارَزَ اللّهَ لَيلَةَ الجُمُعَةِ بِمَعصِيَةٍ أخَذَهُ اللّهُ بِكُلِّ ما عَمِلَ في عُمُرِهِ ، وضاعَفَ عَلَيهِ العَذابَ بِهذِهِ المَعصِيَةِ .
فَإِذا كانَ لَيلَةُ الجُمُعَةِ رَفَعَت حيتانُ البُحورِ رُؤوسَها ، ودَوابُّ البَراري ، ثُمَّ نادَت بِصَوتٍ ذَلِقٍ : رَبَّنا لا تُعَذِّبنا بِذُنوبِ الآدَمِيِّينَ . ^۴