ام البنین دختر حزام

وى از شخصيت‏هاى درخشان در تاريخ اسلام است و به خانواده‏اى منسوب است كه در شجاعت و شهامت و پيكار، نظير ندارند.
چون امام على عليه السلام پس از رحلت زهرا عليها السلام تصميم به ازدواج گرفت، عقيل را فرا خواند و از او خواست كه براى او زنى از ميان قبيله‏هاى معروف به شجاعت بيابد تا براى او جنگجويانى دلير بزايد. از آن‏جا كه عقيل در تبارشناسى زِبَردست بود، فاطمه دختر حِزام را برگزيد و گفت كه پدران وى از شجاع‏ترين، پايدارترين و قوى‏ترين عرب‏ها در پيكارند.
امّ البنين، شاعرى زبان‏آور و بزرگ بود. چهار پسرش را در ركاب امام حسين عليه السلام به كربلا فرستاد و در مرثيه آنان، در بقيع به گريه كردن و سرودن شعر نشست و مردم، گِرد مى‏آمدند و دردمندانه مى‏گريستند و بر زشتكارى‏هاى بنى‏اميّه و رفتارهاى پست آنان، آگاه مى‏شدند و بدين‏گونه، توانست نداى فرزندانش و هدفشان را به مردم برساند.