بهترین برادران امام رضا(ع)

احمد بن موسى ـ که در ایران به شاهچراغ مشهور است ـ، در میان برادران امام از همه برتر و والاتر بوده است. وی مردى كریم، بزرگوار و پرهیزكار بوده و امام کاظم وی را بسیار دوست می داشت و بر سایر فرزندان مقدم می داشت و باغی را به او بخشیده بود.

احمد بن موسی بین سالهای ۲۰۱ تا ۲۰۳ ق برای دیدار برادرش عازم خراسان بود که توسط عامل مأمون در خان زنیان، نزدیک شیراز راه بر وی مسدود شد و به شهادت رسید.

اسماعیل بن موسى، یکی دیگر از برادران امام، می گوید: هرگاه ما با پدرمان بیرون می رفتیم و برادرمان احمد همراه ما بود، علاوه بر اینکه غلامان پدرم از احمد مراقبت می کردند، خود پدرم نیز لحظه ای از وی غفلت نمی کرد و همواره او را زیر نظر داشت.

گویند: احمد، هزار بنده در راه خدا آزاد كرد.

«محمد بن موسى» یکی دیگر از برادران امام است که مردى فاضل و نیكوكار بوده است. در احوالات وی گفته اند که «محمد» اهل طهارت و نماز بود و تمام شب را به وضو و نماز می گذرانید و صداى ریزش آب وضویش همواره به گوش می رسید. چه اینکه عبادت شبانگاهی اش اینگونه بود: نیمه های شب به نماز مشغول می شد، سپس ساعتى می خوابید و دوباره برمی خواست و وضو می گرفت و نماز می خواند و به همین شیوه تا بامدادان اندکی می خوابید و سپس به عبادت مشغول می شد.

یکی از معاصرانش می گوید: هرگاه محمّد را می دیدم، به یاد کلام الهی مى افتادم كه می فرماید: (كانُوا قَلِیلًا مِنَ اللَّیلِ ما یهْجَعُونَ،[۱]بندگان باحقیقت خدا همان ها هستند كه شب را كمتر می خوابند) .[۲]