ابن حجر گفته است: «ثقه و عابد است» ^۱ .
ذهبي گفته است: «عابد بزرگ منزلت است» ^۲ .
ـ و عبدالله بن زبير صحابي است.
ـ اما عبدالله بن لهيعه، قاضي مصر و عالم و محدث آن ديار بوده است و او از گنجينه‌هاي دانش است. فقط در اينجا سخنان بسياري در رد يا قبول روايتش وجود دارد. اين مرد را در عدالتش کسي جرح نکرده است و برخي از بزرگان حفاظ او را ثنا گفته و از او روايت کرده‌اند. احمد بن حنبل گفته است: «چه کسي در مصر مانند ابن لهعه در کثرت حديث و ضبط و اتقان است». و ابو داود گفته که از احمد بن حنبل شنيدم که مي‌گفت: «ابن لهيعه صحيح‌نويس و بسيار مشتاق دانش بود».
و زيد بن حجاب گفته که سفيان ثوري گفت: «نزد ابن لهيعه اصول است و نزد ما فروع». و ثوري گفته است: «چند حج به جاي آوردم که ابن لهيعه را ملاقات کنم».
و محمد بن معاويه گفته که از عبدالرحمن بن مهدي شنيدم که مي‌گفت: «دوست داشتم که پانصد حديث از ابن لهيعه بشنوم».
و ابن وهب مي‌گفت: «حديث کرد براي من والله راستگوي نيکوکار عبدالله بن لهيعة» ^۳ .
و يعقوب بن سفيان گفته است:
از احمد بن صالح ـ که خود از بهترين افراد مورد اطمينان است ـ شنيدم که بر وي ثنا مي‌کرد و به من مي‌گفت: حديث أبوالأسود را در باب رقّ مي‌نگاشتم، حديثش از ابن لهيعه بهترين و نيکوترين حديث بود، به وي گفتم: مي‌گويند احاديث او مختلط است از شنيده‌هاي قديم و جديد. گفت: چنين نيست، ابن لهيعه احاديث را صحيح مي‌نگاشته و نوشته‌هاي خود را بر مردم املا مي‌کرده تا احاديثش را بنويسند، پس هر کس دقيق نوشته حديثش حسن است. البته خود ابن لهيعه در محضر کساني که