هر کس اندک آشنايی با شرح ابن ابی الحديد بر نهج البلاغه داشته باشد، از وجهه و جايگاه تاريخی آن نزد مورخين آگاه است، از اين رو نگارنده سعی دارد جنبههايی از شرح را در باره امام حسين عليه السلام بکاود که به عنوان موضوعی خاص در آن مطرح و بحث نشده است. در اين ميان رواياتی وجود دارد که نيازمند آسيبشناسی و راستی آزمايی است و نقدپذير می نمايد که در اين نوشتار بدان پرداخته شده است. مطمئناً اين کار آغازی خواهد بود برای کارهای بيشتر و بهتر محققان در زمينه روايات تاريخی اين شرح.