در مورد وثاقت وي گفتني است که اگر چه برخي رجاليان متقدم شيعه او را تضعيف کرده‌اند ^۱ ، اما رجاليان متأخر با بررسي و نقد ديدگاه پيشينيان خود به جابر، عموماً او را توثيق کرده و موارد طعن وي را توجيه کرده‌اند ^۲ ، ولي کتب رجالي و حديثي اهل تسنن از ديرباز تا کنون به جرح وي پرداخته‌اند. در ادامه به بررسي و نقد وجوه طعن اهل تسنن در جابر بن يزيد خواهيم پرداخت.

اهل تسنن و جابر جعفي

جابر جعفي با آن که شيعه بود، از مشايخ برجسته سني نيز روايت مي‌کرد و به همين دليل مورد توجه اهل تسنن قرار داشت. جابر محدثي بسيار پر کار بود ^۳ . در اين باره ترمذي از وکيع نقل کرده که اگر او نبود، کوفه از حديث تهي مي‌گرديد ^۴ . او گاهي احاديث منحصر به فرد و نادر روايت مي‌کرد و اين موضوع سبب شد برخي از بزرگان اهل تسنن چون شعبة بن حجاج، روايت نمودن از وي را بر خود لازم بدانند. ^۵ روايات او در موضوعات گوناگون تفسيري ^۶ ، فقهي ^۷ ، تاريخي ^۸ و ديگر موضوعات ديني در کتب اهل تسنن فراوان ديده مي‌شود؛ و به همين سبب، از شاگردان و معاصران سني او تا علماي متأخر اهل تسنن درباره وي اظهار نظرهاي گوناگوني وجود دارد و عملاً در ميان اهل تسنن، با طيفي از اظهار نظر در مورد او مواجه مي‌شويم. در ميان آثار روايي و رجالي اهل تسنن بايد گفت چهره‌هاي برجسته‌اي از اهل حديث، مانند سُفيان ثَوري و شُعبة بن حَجّاج به جابر علاقه مند بوده، او را توثيق کرده و از وي روايت مي‌کرده‌اند ^۹ . آنان همواره از جابر با احترام ياد کرده، در مورد او تعابيري چون «اورع في الحديث» ^۱۰ و «من اوثق الناس» ^۱۱ به کار برده‌اند ^۱۲ . برخي از اهل تسنن بدين نيز اکتفا نکرده و او را صاحب کرامت دانسته‌اند؛ چنان که عثمان بن ابي شيبه از جدش نقل کرده که جابر، در زمان نايابي