دربياوريد يا نه؟‌ بنابراين بسياري از اين مسائلي که تأويل مي‌شود، بايد آدمي توجه داشته باشد، خيلي گستاخ نباشد، ابن‌رشد خيلي گستاخانه پيش مي‌رود. در آن کتاب فصل المقال فيما بين الشريعة و الطبيعة من الاتّصال که کتاب خيلي خوبي است، يا الکشف عن مناهج الأدلّة في عقائد الملّة، آن دو قبول دارند که بالأخره يک عقايد وحياني فراتر از عقل ماست، امّا تا آنجايي که متصور است، اينها را تأويل کنيد. امّا خيلي هم سفارش مي‌کند و مي‌گويد، همه جا دست به تأويل نزنيد. چون تأويل، احتياج به علم وسيعي دارد، از اين جهت، توجه داشته باشيم که حدّ و حدود عقل ما، حدّ و حدود بسيار ضعيفي است، و بنابراين ايمان و آن اعتقاد و آن تعبّدي که بنده عرض کردم، بايد در دين وجود داشته باشد. هيچ وقت هم نگوئيم اسلام دين عقلاني است، لذا... . يک مقدارش بله! حتي ابن‌رشد هم با آن همه ارسطويي بودنش، مي‌گويد: اين حقايق قرآن کريم، فراتر از عقل ماست. اين را بايد پذيرفت، در عين حال، با عقل مي‌توانيد به سمت دين برويد، امّا نمي‌توانيم همه دين را بياوريم در چارچوب عقلمان بگنجانيم، زيرا ناچاريم هميشه تأويل کنيم و مشکلات فراواني به وجود خواهد آمد.
اميدوارم اين دردسر و تصديعي که دادم را، بر من ببخشاييد. خداوندا! به حرمت انبياء و اوليايت، خدايا ! به نور پاک ائمه معصومين(، به هدايت معصومين، به عصمت‌ معصومين، به‌ قلوب پاک‌ معصومين، خدايا به امّام ‌امّت، رفعت مقام عنايت بفرما.
والسلام عليکم و رحمت الله و برکاته