حديث در دايرة المعارف اسلام - صفحه 140

1905), Rashid Rida (d. 1935), Mahmud Abu Rayya, and Ghulam Ahmad Parwez are connected with the critique of the traditional hadith scholarship. Scholars advocating Islamic revivalism, such as Abu l-A_la_ Maududi (d. 1979), Muhammad al-Ghazali, or Yusuf al-Qaradawi, also called for a reassessment of the classical hadith literature in light of the Qur_an and modernity. They argued for a more sophisticated criticism of the content (matn) of the hadiths. A few others like Fazlur Rahman (d. 1988) and Mohammed Arkoun advocated a new understanding of the development of the hadiths.
Collections
The earliest preserved hadith collections confine themselves to certain types of traditions. For example, the Sira of Ibn Ishaq (d. 767) in the recension preserved from Ibn Hisham (d. 828 or 833) contains mainly historical traditions on Muhammad and his time. The Muwatta_ of Malik b. Anas (d. 795 ) as transmitted by Yahya b. Yahya (d. 848) is a collection of legal hadiths, as is the Zaydi Shi_ite Majmu_ al-fiqh ascribed to Zayd b. _Ali (d. 740), but probably compiled only by Ibrahim b. Zibriqan (d. 799). By contrast, the Tafsir of _Abd al-Razzaq al-San_ani (d. 827) contains exegetical traditions.

نامهايي مثل سيد احمد خان و محمد عبده، رشيد رضا، محمود ابوريه، و غلام احمد پرويز، با انتقاد از تحقيقات سنّتي حديث، گره خورده است. دانشمندان پيشرو در اسلام، چون ابو العلي معدودي، محمد غزالي، يا يوسف قرضاوي، براي نقد متون حديثي، در سايه قرآن و مدرنيته، اقدام کردند. آنها، خواستار تحقيق و تمرکز تحقيقات حديثي روي متن بودند و عده اي ديگر، نظير فضل الرحمن و محمد آرکون، فهم جديدي از ظهور حديث را ارائه دادند.

مجموعه ها

در کتب حديثي، که قديميترين کتب باقي مانده از متقدمين هستند، همه نوع حديثي وجود دارد. براي مثال، ميتوان به سيره ابن اسحاق، که نسخه اصلاح شده آن در سيره ابن هشام جاي گرفته، و تاريخ زندگي پيامبر و روزگار او را به رشته تحرير در آورده است، اشاره کرد، يا موطأ مالک بن انس، که توسط يحيي بن يحيي نقل شده، و در بر دارنده احاديث فقهي است. همچنين در شيعه زيديه، مجموعة الفقهيه که به زيد بن علي نسبت داده شده، اما احتمالاً به وسيله ابراهيم بن زبرقان، جمع آوري شده، و دست آخر بايد از تفسير عبد الرزاق صنعاني ياد کنيم که احاديث تفسيري را در بر دارد.

This manner of collecting traditions continued and there are many later

صفحه از 150