خود را از تاثير پاکي و تلقينات آن مرحوم ميداند که خداوند در وجود وي ظاهر فرمود. در پاکي و شايستگي آن مرحوم، همين بس که روز وفات وي، تمامي مردم بناب دست از کار کشيدند و يک پارچه در تشييع جنازه آن مرحوم شرکت کردند. اين تشييع و اظهار محبت مردم آنچنان با شکوه بود که باعث تاثيرهاي مثبت در بعضي افراد شد. سيدعلي اکبر قرشي حدود سال 1324 شمسي، راهي حوزه علميه قم شد و با شروع به درس مطول و لمعتين، ادامه تحصيل داد. تحصيلات ايشان تا فوت حضرت آية الله بروجردي[ره] ادامه يافت. پس از فوت ايشان، مشکلاتي پيش آمد که نتوانست در قم بماند ازاين رو، ناگزير به بناب برگشت و دراين موقع بود که در شهر اروميه (که پيش از آن، در ايام تبليغ، به آنجا مي رفت و با محيط آشنايي داشت) ماندگار شد. با شروع نهضت اسلامي، از سال 1342 به بعد پيوسته در کشاکش با رژيم سفاک پهلوي بود و سالهاي سال با بيم و اميد به سر برد. وي از آغاز نهضت به رهبري امام خميني( پيوسته در خط ايشان، مشغول مبارزه بود. در نتيجه به طور دائم زير نظر ساواک قرار داشت و به دفعات از منبر رفتن محروم گشت. گاهي حتي تا يک سال اين ممنوعيت ادامه داشت، تا اينکه در ارديبهشت 1357 به جرم سخنراني در چهلم شهداي تبريز به شهرستان بافت در استان کرمان تبعيد شد که با اوج‌گيري نهضت اسلامي پس از مدتي به اروميه بازگشت. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1358 به نمايندگي مجلس خبرگان قانون اساسي از استان آذربايجان غربي برگزيده شد. ايشان همچنين در سه دوره متوالي انتخابات مجلس خبرگان، از سوي مردم غيور آذربايجان غربي به نمايندگي انتخاب گرديد. وي علاوه بر تدريس در دانشگاه‌ها، نمايندگي دفتر مقام معظم رهبري در دانشگاه اروميه و دانشگاه علوم پزشکي در کارنامه ايشان ديده ميشود. اگر چه اقامت وي در حوزه علميه قم، چندان طولاني نشد، اما با توفيقات الهي، حدود سي سال است که تمام وقت به مطالعه، تدريس و نوشتن ميگذراند. پس از گذراندن دورهاي از تحصيل که توانايي لازم علمي پديد آيد و زمينه مراجعه به منابع و متون فراهم گردد، مي شود در خارج از حوزه، بخصوص مناطقي که نياز معنوي و فرهنگي مردم، بيشتر است، ادامه تحصيل و تحقيق داد. از برخي استادان ايشان ميتوان به فرزانگان ذيل اشاره کرد: مرحوم آية الله شهيد صدوقي, آية الله سيد محمد باقر سلطاني طباطبائي، مرحوم آية الله فاضل لنکراني, مرحوم آقا سيد حسين قاضي، مرحوم آية الله بروجردي، حجة الاسلام محمدتقي زرگر ۱ .
1.. برگرفته از: مجله حوزه، آذر و دي ۱۳۶۸، شماره۳۵, مصاحبه با استاد سيدعلي اکبر قرشي.
